2.Lemada geçen; "Güya insan, o ârızalarla, ayrı ayrı binler kalemi tazammun eden müteharrik bir kalem olur. Sahîfe-i hayatında veyahud levh-i misâlîde mukadderât-ı hayatını yazar, esmâ-yı İlâhiyeye bir i‘lânnâme yapar ve bir kasîde-i manzûme-i Sübhâniye hükmüne geçip, vazîfe-i fıtratını îfâ eder." cümlesini açıklar mısınız?
Başımıza gelen her musibette nefsimizin bir hissesi mi var? Eğer var ise Kader mahkumu tabiri doğru olur mu?
Başımıza gelen musîbetlerin insana kazandırdığı şeyler nelerdir?
"Eğer denilse, 'Bu dünyadaki musibetler, çirkinlikler, şerler, o ihatalı rahmete münâfidir, bulandırıyor.' El-cevap: Risale-i Kader gibi Nurun risalelerinde bu dehşetli suale tam cevap verilmiş." Bu soruya dehşetli denmesinin hikmeti ne olabilir?
Dünyalık olarak düşündüğümüz zaman hayat sıkıntılar ile dolu. Bu musibetlere karşı nasıl bir hal almalı ve ne yapmalı?
Bela ve musibetlerin daha çok müslümanlara gelmesinin hikmeti nedir? Risale-i Nurda buna dair yerler var mı?
Çocukların başına gelen musibet ve hastalıkların hikmeti nedir?
Hastalık, bela ve musibetlere sabır, hatta şükür edilmesi gerekir diye risalelerde geçiyor. Acaba neden şükür edilmelidir?
2. Lema'da geçen; "Hayat musibetlerle, hastalıklarla tasaffî eder, kemâl bulur, kuvvet bulur, terakkî eder, netice verir, tekemmül eder, vazîfe-i hayatiyeyi yapar.” Cümlesini açıklayabilir misiniz?
Bir kişinin kendi hayat şartına, yapısına, fıtratına göre yaşadığı imtihanı ağır görmesi kendisi açısından bir mesuliyet söz konusu olur mu? Belki yaşadığı imtihan bir başkasına göre sıradan, basit bir olaydır ama kendi yapısına göre değerlendirme yapınca da ağırdır.