Hastalık, bela ve musibetlere sabır, hatta şükür edilmesi gerekir diye risalelerde geçiyor. Acaba neden şükür edilmelidir?
“İkinci kısım ise, en evvel esbabı sever ve bu muhabbetini Allah’ı sevmeye vesile yapar. Bu kısım muhabbet, topluluğunu muhafaza edemez, dağılır. Ve bazen da kuvvetli bir esbaba rast gelir. Onun muhabbetini mânâ-yı harfiden mânâ-yı ismiye çeker. Helâkine sebep olur. Şayet Allah’a vâsıl olsa da vusulü nâkıs olur.”
En evvel esbabı sevmek nasıl olur? Önce muhabbete buradan başlamak niye zarar versin...
İnsan hasta olduğunda ve sabır gösterdiğinde bunun Allah katında mükafatı nasıl olur?
2. Lem'a'nın Hâtime kısmında geçen insanın "şükür fabrikası" olmasını ve "binler kalemi tazammun eden müteharrik bir kalem" olmasını nasıl anlamalıyız? İzah edebilir misiniz?
Müsbet hareketi açıklar mısınız? Bunu bu zamanda nasıl uygulayabiliriz?