Üstad Bediüzzaman diyor ki, "Sükunet, atalet, yeknesaklık, tevakkuf ademdir, şerri mahzdır." Şimdi bu noktada sadece ataletle şerri mahz olur mu? Yani ataleti bir şeye bağlamak gerekir mi?

Üstad'ın tam sözü şu: "Tevakkuf, sükûnet, sükût, atalet, istirahat, yeknesaklık; keyfiyatta ve ahvalde birer ademdir." (26. Söz)

Başka yerlerde ise adem şerr-i mahzdır diyor.

Yani şerr-i mahz olan atalet değil, ademdir. Atalet ise kısmen ademdir. Yani 26. Söz'de geçtiği gibi  keyfiyat ve ahvalde (durumlarda ve hallerde) ademdir.

Hallerdeki adem ise, mesela hareket halinde iken pek çok işler yapan bir insan, durduğu zaman o işleri yapmamış olur ve o işler vücuda çıkıp görünmeyerek ademde kalır.

Hareket bir üretim sayılır. Fiiller ve o fiillere ait misal alemine kaydolan görüntüler hareketlerle üretilirler. Hareketsizlik bu üretimi durdurup ademde bırakır.

Fakat önemli olan hayırlı hareketler yapmaktır. Eğer şer hareketler yapılırsa bu da bir üretim olsa da neticeleri itibarıyla başka daha büyük yıkımlara ve tahribatlara sebeb olur. Bu yüzden o hareket şer adını alır.