Arama sonuçları: 1068 sonuç bulundu.

Dua ederken kendimde şöyle bir halet hissediyorum: "Sen duanı maddi ve manevi isteklerine alet ediyorsun. Halbuki dua ibadetin ta kendisidir ve ibadetler de Allah için olmalıdır. Dolayısı ile duan Allah için değil kendin içindir." Burada sanki bir tezat varmış gibi hissediliyor. Bu konu hakkında bilgi verebilir misiniz? Dua ederken nasıl bir halet-i ruhiyyeye sahip olmalıyız?
Dua ederken nasıl bir ruh hâli içinde olmalıyız? Ayrıca, “Kulum beni nasıl bilirse ben ona öyle muamele ederim” hadis-i kudsîsi sadece ahiret hayatı için mi geçerlidir?
İnsan cüz-i iradeyle mi, nefisle mi günah işler? Yoksa günah işleyen ruh mu?
Her şeyde ruh var mıdır? 
Acaba her hayvanın ruhu cennete gidecek mi?
Hz. Peygamberin (sav) Mirac Mucizesi Ruh ve Beden Beraber mi Gerçekleşti?Bazı kimseler Peygamber Efendimizin miraca ruhen gittiğini bedenen gitmediğini söylüyorlar.  Bu doğru mudur? Bu şekilde inananlar/düşünenler kafir olur mu? Bazıları da sedece mescid-i aksaya gitti ama Sidretül Müntehaya gitmedi, semayı aşmadı diyor. Mirac hadisesinin aslı nedir?
Peygamber fendimizin ruhu nerededir? Dünya hayatındaki tasarrufu devam ediyor mu? Bu dünyadaki insanların onun ruhaniyeti ile görüşebilmeleri mümkün müdür?