"hem siz birer perde yaradılmışsınız. Ta güzelligi görülmeyen zahiri çirkinlikler size isnad edilip Zat-ı Mukaddes-i İlahiye'nin tenzihine vesile olasınız." (Sözler, 18. Söz)  burada nefis nasıl perde oluyor?

Cenab-ı Hakk bu dünyada zıtları birbirine mezcetmiş, hikmetle karıştırmış. Hastalık-sağlık, zenginlik-fakirlik, hayat-ölüm gibi. Böylece bir müsabaka içerisinde çok hakikatlerin meydana çıkmasını dilemiş. İnsanların çoğu bu hikmeti bilmedikleri için başlarına bir sıkıntı geldiğinde itiraz ederler. Halbuki Cenab-ı Hakk’ın izzet ve celali bu itirazları kaldırmaz. Aciz insanın kainatın halikına itirazı nasıl kabul edilebilir? İşte bu haksız itirazların Cenab-ı Hakk’a ulaşmaması için araya perdeler konulmuştur. Yani, aslında bütün işler Cenab-ı Hakk’ın irade ve kudretiyle halk edildiği halde insanlar perdelere takılır, itirazlarını onlara yaparlar. Mesela hastalığı halk eden Cenab-ı Hakk olduğu halde zahirde insanın bir tedbirsizliği ona vesile olmuştur.  İnsan bu durumda hasta olduğu için Allah’a itiraz etmez. Çünkü nefsinin tembelliği veya tedbirsizliği o hastalığa perdedir. Halbuki hakikatte pek çok hikmetler için hastalığı yaratan Cenab-ı Hakk’tır. Başımıza gelen bütün musibetleri buna kıyas edebiliriz. Çünkü başımıza gelen musibetlere öfke, hırs, cimrilik, tembellik gibi nefiste bulunan pek çok kötü haslet sebep olur. İnsan başına gelen musibetleri bu sebeplerden bilir, musibeti yaratanı pek düşünmez. Dolayısıyla itirazlarını O’na yöneltmez. Böylece rabbine karşı edepsizlikten ve itiraz neticesinse gelecek gadab-ı ilahiden kurtulmuş olur.