Alem bütün yönleriyle, esaslarıyla,  temelleriyle, parçalarıyla, hücreleriyle, atomlarıyla, esiriyle Cenab-ı Hakkın vücub-u vücuduna ve birliğine elli beş lisanla şehadet ve işaret eder. Bu dilleri özetle Bediüzzaman hazretleri Mesnevi-i Nuriye isimli eserinde şöyle açıklamaktadır:

Kainat terkiplerindeki intizam, cereyan-ı ahvaldeki nizam, suretlerdeki garabet, nakışlarındaki zinet, yüksek hikmetler, eşyadaki muhalefet ve mümaselet, camidattaki muavenet, birbirinden uzak olan şeylerdeki tesanüd, hikmet-i âmme, inayet-i tâmme, rahmet-i vasia, rızk-ı âmm, hayatlar, tasarruf, tahvil, tağyir,  tanzim, imkan, hudus, ihtiyaç, zaaf, mevt, cehil, ibadet, tesbihat, daavat, ve bunun gibi pek çok sıfatlar lisanlarıyla Hâlık-ı Kadîm-i Kadîrin vücub ve vücuduna ve evsaf-ı kemaliyesine şehadet ettikleri gibi, Esma-yı Hüsnayı tilavet ederek Cenab-ı Hakka tesbih ve Kur’an-ı Hakimi tefsir ve Resül-ü Ekremin(sav) ihbaratını tasdik ediyorlar.