Nisan yağmuru suyunun toplanıp okunması ve daha sonra 7 gün içilmesi şifa kaynağıdır, deniliyor bilgi verir misiniz?
Nisan yağmurları her ne kadar bitkiler ve diğer varlıklar için çok faydalı olsa da toplanıp okunması ve yedi gün içilmesinin şifa kaynağı olduğuna dair sahih bir hadis kaynağına ulaşamadık. Müslümanlar arasında nisan yağmurlarının şifalı ve bereketli olduğuna dair bir örf ve kabul olduğu ise bir gerçektir.
Bu konuda Din İşleri Yüksek Kurulu’nun görüşü şöyledir:
“Hayatın sebebi kılınmış olan yağmur insanlara, hayvanlara ve bitkilere lutfedilen en büyük nimetlerden birisidir. Şuurlu olsun, şuursuz olsun hayat sahibi hiçbir varlık susuz yaşayamaz. Bu sebeple yağmur(su) Allah tarafından insanlık için bir rahmet ve bereket kılınmıştır. Bu gerçek "Allah'ın gökyüzünden indirip kendisiyle ölmüş toprağı dirilttiği yağmurda, yeryüzünde her çeşit canlıyı yaymasında, rüzgarları ve gökle yer arasındaki emre amade bulutları evirip çevirmesinde elbette düşünen bir topluluk için deliller vardır"[1]
"Ey kavmim! Rabbinizden bağışlanma dileyin, sonra ona tövbe edin ki, üzerinize bol bol yağmur göndersin ve gücünüze güç katsın. Günahkârlar olarak yüz çevirmeyin."[2]
"Allah, gökleri ve yeri yaratan, gökten yağmur indiren ve onunla size rızık olarak türlü meyveler çıkaran, emri gereğince denizde yüzmek üzere gemileri emrinize veren, nehirleri de hizmetinize sunandır"[3]
"Allah'ın gökten yağmur indirdiği, böylece yeryüzünün yemyeşil olduğunu görmedin mi? Şüphesiz, Allah çok lütufkârdır, hakkıyla haberdardır."[4] gibi pek çok ayette bildirilmiştir.
Hz. Peygamber (s.a.s.) yağmuru gördüğü zaman “(Bu su) Rabbi tarafından az evvel yaratıldı.”[5] buyurarak bizlere yağmurun nimet ve rahmet olduğunu hatırlatmış, yaptığı yemek duasında da “Bizi suya kandıran Allah"a hamdolsun!”[6] buyurmak suretiyle bunun bir hamd vesilesi kılındığını göstermiştir.
Ancak, özellikle nisan yağmuruyla alakalı bir rivayet sahih hadis kaynaklarımızda bulamadık.”
[1] Bakara, 2/164.
[2] Hud, 11/52.
[3] İbrahim, 14/32.
[4] Hac, 22/63.
[5] Müslim, İstiskâ, 13.
[6] Buhari, Et'ıme, 54.