"Şübhesiz ki (zâhiren) îmân edenler, yahudi olanlar, hristiyanlar ve sâbiîler yok mu, (onlardan) kim Allah’a ve âhiret gününe (hakikaten) îmân edip sâlih bir amel işlerse, artık onların, Rableri katında mükâfâtları vardır; onlara hiçbir korku yoktur, onlar mahzun da olmazlar." mealindeki bakara suresi 62. ayeti kalbi temiz ve iyi niyetli herkesin kurtulacağı şeklinde yorumlayanlar var. Bu ayeti nasıl anlamalıyız?

Bu ayet Peygamberimizden(s.a.v) haberdar olmayanlar içindir. Duymuş olup iman etmeyenler bu ayetin kapsamına girmez.

Bu ayetin sebebi nüzulü şöyledir:

Hz. Selman (r.a) Peygamberimize (s.a.v) Peygamberimizle tanışmadan önce tanıdığı Hıristiyan dostlarının akıbetini sordu. Peygamberimiz “onlar İslam üzere ölmemişlerdir” (yani onlar cehennemliktir) dedi. Selman “dünya başıma karardı. Onların çalışmalarını (amellerini) düşündüm. Sonra “Şübhesiz ki (zâhiren) îmân edenler, yahudi olanlar, hristiyanlar ….” Ayeti indirildi. Peygamberimiz “bu ayet senin dostların hakkında indirildi” dedi. Sonra “Kim beni duymadan önce İsa dini üzere ölürse o hayır üzeredir. Fakat kim beni duyar ve iman etmezse o helak olmuştur” buyurdu.

Eddürrül mensur (İbn Cerirden naklen), c, 1, s, 131