Mesela, yeryüzünde bulunan ve özellikle canlıların temel yapı taşları olan “Karbon, azot, oksijen ve hidrojen” atomları bütün canlıların bedenlerinde ve bütün organlarında ve hücrelerinde çalışabilmektedir.

Her nereye girerler ise oranın düzen ve intizamını bilip ona göre hareket ederler. Mesela bir bitkinin yaprağında da iş görebilirler meyvesinde de. Ya da bir insanın gözünde de çalışabilirler kalbinde de. Adetâ bütün canlıların ve organlarının nasıl yapılacağının sanatını bilir gibi olağanüstü bir şekilde çalışırlar.

Hâlbuki insanlık, bir atom zerresinin bir tek hücrede gösterdiği faaliyeti bile hakkıyla anlayabilmekten âciz bir durumdadır. Bu durum ise o atomların nihayetsiz bir ilim ve iktidar sahibi olması demektir. Elbette hiçbir akıl sahibi, cansız ve şuursuz bir atomun böyle bir özellikte olabileceğine ihtimal veremez. Bu da mantıken kesin bir şekilde gizli bir sonsuz ilim ve kudret sahibinin  o atomları çalıştırdığını gösterir.

Hem bir tek atomu o harika yapısıyla kim yaratmış ise bütün atomları da muhakkak o yaratmıştır. Çünkü hepsi aynı temel özelliklere sahiptir ve aynı şekillerde çalışmaktadır. Ayrıca bir atomu kim yaratmış ise bütün her şeyi ve bütün kâinatı da o yaratmıştır. Çünkü her şey atomlardan oluşmaktadır ve kâinat da atomlardan oluşmuş bir deniz gibidir.

Sonuç olarak, şuursuz ve cansız atomların milyonlarca farklı çeşit canlıların bütününde kusursuz bir düzenle görev yapması, onların kendi başlarına değil, sonsuz ilim ve kudret sahibi bir yaratıcı tarafından yönlendirildiğini gösterir. Bir atomu yaratanın bütün kâinatı da yaratması zaruridir. Bu hakikat, atomlardan yola çıkarak Allah’ın varlığının en açık delillerinden biridir.