Binlerce Müslüman insanın, masum çocukların ölmesine sebep olan bir gayr-i müslim yıllar sonra Müslüman olsa tüm günahları affedilir mi?

Rabbimiz sonsuz rahmet sahibidir. İman etmeden önce işlenen bütün günahları iman ettikten sonra affeder. Nasuh, içten, samimi, bir daha işlememek üzere tevbe edenin durumu da böyledir. Bu husus bir âyette şöyle belirtilmiştir:

“Onlar ki, Allah ile berâber başka bir ilâha yalvarmazlar; hak bir sebeb olmadıkça Allah'ın haram kıldığı canı öldürmezler ve zinâ etmezler. Kim bunları yaparsa, bir günah ile (o günâhın cezâsı ile) karşılaşır. Kıyâmet günü ona azab katlanır ve onun içinde hor (ve hakir) bir kimse olarak ebediyen kalır. Ancak tevbe edip îmân eden ve sâlih bir amel ile amel eden müstesnâ. İşte onlar var ya, Allah onların kötülüklerini iyiliklere çevirir. Çünki Allah, Gafûr (çok bağışlayan)dır, Rahîm (çok merhamet eden)dir.”[1]

Tevbe ile ilgili diğer bazı âyetler şöyledir:

“De ki: Ey çok günah işleyerek kendi öz canlarına kötülük etmede ileri giden kullarım! Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyiniz. Allah dilerse bütün günahları mağfiret eder. Çünkü O, çok affedicidir, merhamet ve ihsanı fazladır.”[2] 

“Kim bir kötülük yapar yahut nefsine zulmeder de sonra Allah’tan mağfiret dilerse, Allah’ı çok bağışlayıcı ve esirgeyici bulacaktır.”[3]

Abdullah İbnu Mesud (ra) anlatıyor; Resulullah (sav) buyurdular ki: “ Günahtan tevbe eden, bir günah işlememiş gibidir.”[4]

Abdullah İbnu Amr (ra) anlatıyor; Resulullah (sav) buyurdular ki: “Allah Teala Hazretleri, kulun tevbesini, can boğaza gelmedikçe kabul eder.”[5]

“Günahlarınız semaya ulaşacak kadar çok bile olsa, arkadan tevbe etmişseniz, günahınız mutlaka affedilir.”[6]

Burada şunu belirtmemiz gerekir ki “öyle ya, madem günahlar affediliyor, sevaba dönüşebiliyor, öyletse önce günah işleyip sonra da tevbe etsek olmaz mı?” şeklinde bir hatalı düşünceye düşmemek gerekir. Böyle bir düşünce, her şeyden önce kulluk edebine yakışmaz. Allah’ı sınamak “ben günah işlersem sen de beni affeder misin?" gibi dinin hükümleriyle alay etmek, ciddiye almamak gibi bir mana taşır. Hem Allah’ın rahmetine güvendirerek günah işlettirmek şeytanın bir hilesi olduğunu Rabbimiz bize haber veriyor. Zira âyet-i kerimede bu husus şöyle ifade edilmiştir: “Ey insanlar! Muhakkak ki Allah'ın va'di haktır. Öyle ise dünya hayâtı sakın sizi aldatmasın! Ve sakın o çok aldatıcı (şeytan), sizi (isyâna sürüklerken) Allah ('ın affına güvendirmek) ile kandırmasın!”[7]

Hem “Tevbe ederim” düşüncesi ile günah işleyen kimsenin, tevbe etme fırsatı bulup bulamayacağı da meçhuldür. Ömrünün yetip yetmeyeceği, yaptığı hareketinin ilâhî azaba dokunup dokunmayacağı bilinemez. Böyle bir durumdan Allah’a sığınmak gerekir.

https://risale.online/soru-cevap/nasuh-tevbesi

https://risale.online/soru-cevap/tevbede-pismanlik-hissi