Ben biraz takıntılı bir insanım. Bu yüzden Risale okuyordum. Okurken vesveselerimi depreştiren bir yere denk geldim. Bunu sizinle paylaşıp doğrusunu öğrenmek ve rahatlamak istiyorum. Lem'a, 20. devanın sonunda şöyle deniyor: “Bu vehmî hastalık çok devam etse, hakikate inkılâp eder. Vehham ve asabî insanlarda fena bir hastalıktır; habbeyi kubbe yapar, kuvve-i mâneviyesi kırılır. Hususan merhametsiz yarım hekimlere veyahut insafsız doktorlara rast gelse, evhamını daha ziyade tahrik eder. Zengin ise malı gider; yoksa ya aklı gider veya sıhhati gider.”Farz edelim ki ileride acaba beyin kanaması geçirir miyim diye bir vesvesem var. Bediüzzaman Hazretlerinin yukarıdaki ifadesine göre ben beyin kanamasını düşüne düşüne sonunda beyin kanaması mı geçiririm? Beyin kanaması geçireceğimi düşünmek benim elimde olan bir şey değil. Zaten benim rahatsızlığım, istemediğim bir şeyi düşünmem. Dolayısıyla bu işten kaçışım yok, bu şekilde düşündürdüğü için benim rahatsızlığımı azaltmadı, artırdı. Belki ben yanlış anlamışımdır. Lütfen yardımcı olun.