Bu ifadenin maksadı; nefs-i emmarenin bulunduğu yeri değiştirip asaba ve damarlara taşınması ve hayatını orada devam ettirmesi demek değildir. Sizin de dediğiniz gibi, nefs-i emmare zaten ölmüş durumdadır. 

Bu tabirle anlatılmak istenen şey; insanın önceden beri var olan bazı huylarının, bazı zayıf damarlarının icabı olan arzu veya tepkilerinin nefs-i emmarenin ölümünden sonra şiddetini artırarak bir nevi nefs-i emmarenin yerine geçmesidir. O yüzden buna hakiki değil, mecazî nefs-i emmare denmiştir.

İnsanın hayatının sonuna kadar imtihanı devam ettiği için nefs-i emmare ölünce onun yerini asab ve damarlar tutuyor.