Eski kavimlere gelen semavi tokatlar gösteriyor ki, yer gök ve hava gibi kâinatın büyük unsurları kafirlere karşı hiddet ediyor. Ne için böyle ehemmiyetsiz insanların ehemmiyetsiz ve şahsi günahları kâinatın hiddetini çekiyor?

Küfür ve dalalet, görüldüğü ve zannedildiği gibi basit ve ehemmiyetsiz günahlar değildir. Çünkü küfür, bütün varlıkların hukukuna karşı nihayetsiz bir cinâyettir. Kâinatın yaratılmasının en büyük neticesi insanın ibadeti, iman ve itaatidir. Halbûki kâfirler ise, küfürdeki inkârlarıyla, varlıkların yaratılış gayeleri ve varlık sebepleri olan o en büyük neticeyi reddettikleri için, umum varlıkların hukukuna bir nevi tecavüzdür. İşte insanın nazarında ehemmiyetsiz olarak görünen o şahsi amelleri, yaratılan mahlûkatın hukuku nazara alındığında gayet azim bir tecavüz suretini alıyor. Bundan dolayı kâinatın hiddetine sebebiyet veriyor. (Bkz. Lem’alar, 13. Lem’a)