28. Söz'de geçen, "Şu çirkin, ölü, camid ve çoğu kışır olan dünyada; hüsün ve cemal, yalnız göze güzel görünüp, ülfete mani olmazsa, yeter." cümlesini açıklayabilir misiniz?

Sualiniz Cennet Bahsi'nde geçen bir cümleye dair olduğundan bu cümleyi de o açıdan anlamak gerekir.

Yani cennete göre çirkin sayılan ve oraya göre hayatsız olan (cennette taşlar dahi canlıdır), ve cennete göre çoğu maddeleri kışır, yani kabuk gibi önemsiz sayılan bu dünyada bir şeyin güzel olması için göze güzel olması ve insanın o güzelliğe alışıp ülfet edebilmesi yeterlidir. (Güzel olsa fakat insanın yaratılışına ters gelip alışamasa idi, faydasız bir güzellik olurdu.)

Bu cümlede asıl kasd olunan mana ise, cennetteki güzelliklerin buradan çok daha üstün olması gereğini vurgulamaktır. Çünkü cennette çirkinliğin hiç bir mertebesi, hayatsız hiç bir madde ve kabuk hükmünde değersiz hiç bir şey yoktur. Elbette cennetin güzellikleri dünyadan çok farklı, sadece dış görünüşten değil her yönden güzel ve hadsiz derece yüksek olacaktır.

Mesela o bahiste de anlatıldığı gibi, hadisin bildirdiğine göre, hurilerin yalnız dış görünüşleri değil içleri de hatta ilikleri dahi görünecek ve içlerindeki güzellikler dahi insanlara çok cihetlerden lezzetler verecektir.