İlgili kısım şöyle geçmektedir:

Şeytan evvelâ şübheyi kalbe atar. Eğer kalb kabul etmezse, şübheden şetme döner. Hayâle karşı şetme benzer bazı pis hatıraları ve münâfî-i edeb çirkin hâlleri tasvîr eder. Kalbe, “Eyvâh!” dedirtir. Ye’se düşürtür.¹

Sövme (şetm) kelime olarak, ağır ve kötü söz söyleme, ırza ve namusa dokunan ayıp ve çirkin ifadeler kullanma, küfretme anlamlarına gelmektedir. ² İlgili cümle ve kısaca izahı şöyle yapılabilir:

Şeytan dünya imtihanında insanı aldatmak için çeşitli vesveselerle (şüphe, kuruntu) insana hücum eder. Bunun için önce kalbine iman esasları ve değerleri hakkında şüpheler atar. Bu yolla kişiyi iman noktasında şüpheye düşürmek ister. Kalp, temizliği ve kuvvetli imanıyla bu şüpheyi kabul etmezse, o zaman şeytan kişinin hayaline kötü ve pis  sözleri getirir ve edebe uygun düşmeyen kötü halleri gösterir. Bu durumdan rahatsız olan kalp, kendi durumundan korkuya kapılır. Kalbinin bozulduğunu düşünerek ümitsizliğe düşer.