Cumhura göre kadın sesi avret değildir. Fitneye sebep olacak bir durumda caiz olmaz hatta haram olur. Kadının cisminin olmadığı sadece sesinin olduğu durumlarda örneğin kadın sesinden müzik dinlemek gibi hükmü nedir?

Cenab- ı Hak Kur’an-ı Kerim’de “Ey Peygamber hanımları! (Siz,) kadınlardan herhangi biri gibi değilsiniz; eğer(Allah'dan) sakınıyorsanız, o hâlde (yabancı erkeklerle konuşurken) konuşmayı yumuşak(bir edâ ile) yapmayın ki kalbinde bir hastalık bulunan kimse tamah etmesin ve (bir şey söyleyeceğinizde ciddiyetle) güzel bir söz söyleyin!”[1] Buyurmasıyla ümmetin anneleri hükmünde olan ezvac-ı tahirat validelerimize bu ikazı yaptığına kıyasla diğer kadınların sesleri çok daha dikkat edilmesi gereken bir mahremiyet taşımalıdır.

Konuyla ilgili olarak Vehbe Zühaylî de şöyle ifade etmiştir: “Kadının, Kur’ân şeklinde de olsa, coşkulu ve nağmeli olarak okumakta iken seslerini işitmek haramdır. Çünkü bunda fitneye sebep olma korkusu vardır.” [2]

Yukarıdaki izahlar doğrultusunda kadınların mecbur olmadıkça yabancı erkeklerle konuşması yasaklandığı gibi, şarkı söyleyen kadının dinlenmesi de caiz değildir. Eğer konuşmak noktasında lüzum varsa ciddi konuşmak ile durumunu izah etmeleri emredilmiştir.

Şimdi mecburiyet tahtında böyle olduğuna nazaran zaruret olmadığı halde keyfiyetli bir şekilde insanların hoşuna gidecek tarzda hatta cazibeli ve tahrik edici bir şekilde kadının şarkı söylemesi caiz olmaz.

Yine İmam-ı Ebul Abbas Kurtubi diyor ki: Zekâsı kıt olanlar, biz kadının sesi avrettir demekle konuşmasını kastettiğimizi zannetmesinler! Bu anlayış doğru değildir. Biz yabancı erkeklerin ihtiyaç halinde kadınlarla konuşmasına caiz diyoruz. Yalnız, kadınların yüksek sesle konuşmalarını, seslerini uzatmalarını, yumuşatmalarını ve nağmeli okumalarını caiz görmüyoruz; çünkü bunlarda erkekleri kendilerine meylettirmek ve şehvetlerini harekete getirmek vardır. Kadının ezan okuması bundan dolayı caiz olmamıştır.[3]

Burada şunu da genel bir mana olarak ifade etmek lazım ki “şeriatça bazı savtlar (sesler) helal, bazıları da haram kılınmıştır. Evet, ulvi hüzünleri, Rabbani aşkları iras eden sesler helaldir. Yetimane hüzünleri, nefsani şehevatı tahrik eden sesler haramdır.”[4] İfade edilmesiyle insanların dinlemiş olduğu seslerin şeriatın kanunlarına muvafık olmak üzere Sünnet-i Seniyye çerçevesinde Allah’ı, ahireti ve ulvi duyguları heycana getirmesi gerekir. 

[1] Ahzab, 32

[2] İslâm Fıkhı Ansiklopedisi, 1: 467

[3] Redd-ül muhtar, 2: 112

[4] İşarat-ül i’caz, 64