Cevşen'deki evradı okurken manayı takip edemiyorum, mesela celcelutiyye'yi anlamadan okusak olur mu?

Manayı anlamakla elde edilecek, tefekkür sevabı ve kalben nurlanmak ve feyizler almak elbette kat kat fazla olur.

Fakat bu mübarek kelimeler birer nur kaynağı olduğundan anlamasa dahi ruhen çok istifadeler olur ve sevaplar kazanılır.

Buna ışık tutacak Hz. Üstad'ın şu izahları var:

"Sure-i İhlas'ı arefe gününde yüzer defa tekrar edip okuyordum. Gördüm ki: Bendeki manevî duyguların bir kısmı birkaç defada gıdasını alır, vazgeçer, durur.

Ve kuvve-i müfekkire (fikir) gibi bir kısım dahi, bir zaman mana tarafına müteveccih olur  (yönelir), hissesini alır, o da durur.

Ve kalb gibi bir kısım, manevî bir zevke medar bazı mefhumlar  (manalar) cihetinde hissesini alır, o da sükût eder. Ve hâkeza.

Git gide o tekrarda yalnız bir kısım letaif (duygular) kalır ki; pek geç usanıyor, devam eder, daha manaya ve tedkikata (incelemeye) hiç ihtiyaç bırakmıyor. Gaflet kuvve-i müfekkireye zarar verdiği gibi, ona zarar vermiyor.

... Eğer manayı o vakit düşünse, zararlı bir usanç verir. Ve o devam eden latifeler, taallüme ve tefehhüme  (öğrenip anlamaya) muhtaç değiller.

Belki tahattura, teveccühe (hatırlamaya, yönelmeye) ve teşvike ihtiyaç gösterirler. Ve o cild hükmündeki lafızları onlara kâfi geliyor ve mana vazifesini görüyorlar.

Ve bilhassa o Arabî lafızlar ile, kelâmullah ve tekellüm-ü İlahî  (Allah'ın sözü ve konuşması) olduğunu tahattur etmekle  (hatırlamakla), daimî bir feyze medardır (sebebdir)." (26. Mektub)