Dişlerimle yanlışlıkla yanaklarımdaki etleri koparttığım oluyor. Ama koparttıktan sonra farkına varmış oluyorum. Bu durumda ne yapmam gerekiyor? Bu meselenin fıkhî hükü nedir?
İnsanlar yaratılmadan önce onlara soru sorulduğunu ve insanların imtihanı kabul ettiklerini biliyorum. Öyleyse fetret devrinde yaşayan insanlar neden imtihan dışı kaldılar?
14 yaşlarındaki bir tanıdığım, belki liseye geçiş sınavının etkisiyle belki de ergenliğin etkisiyle yaşadığı sıkıntılardan ve stresten dolayı ciddi imanî sorgulamalar içerisinde. "Ben insan olmayı tercih etmedim, yokluğu veya ölümü isterim. Artık hiçbir şey umrumda değil." gibi cümleler kuruyor. Hayattan bezmiş bir durumda henüz bu yaştayken. Ona çok şeyler anlatmaya çalıştım. Her konuşmanın sonun...
Müslüman üzerinde farz olan zekatını vermesine rağmen maddi anlamda zengin olmasının ve lüks hayatı yaşamasının sakıncası var mıdır? Mevcut malını kendi ihtiyaçlarını gördükten sonra kalanının ihtiyaç sahiplerine dağıtması mı gerek?