Arama sonuçları: 73 sonuç bulundu.

"Şeyh-i Geylânî’nin fıkrasıyla verdiği kerâmetkârâne haber-i gaybînin tetimmesidir. اَنَا لِمُر۪يد۪ي fıkrasında مُر۪يد۪ي ٭ مُنْلَا سَع۪يدُ kelimesine tam tevâfuk ediyor. Yalnız bir elif fark var. Elif ise, kāide-i sarfiyece elfün okunur. Elfün ise bindir. Demek bin iki yüz doksan dörtte (m. 1877) dünyaya gelecek bir mürîdi, bu مُر۪يد۪ي lafzında muraddır. Çünki لِمُر۪يد۪ي de (ل) sayılsa, iki yüz doksan dört eder ki, bir tek fark ile Said’in târîh-i velâdetine tevâfuk ediyor. Esas Arabî sayılsa, fark yoktur. (ل) sız مُر۪يد۪ي ise, iki yüz altmış dört eder مُنْلَا سَع۪يدُ dahi iki yüz altmış beş eder مُنْلَا daki elif, bine işaret olduğu için mütebâkîsi iki yüz altmış dört kalır." Soru
Sekizinci Lema’da geçen şu cümleleri izah eder misiniz?
“Sonra bir inâyet-i İlâhiye imdâdıma yetişip gafleti dağıttığı bir zamanda, Hazret-i Şeyh’in ‘Fütûhu’l-Gayb’ nâmındaki kitabı hüsn-ü tesâdüf elime geçmişti. Yirmi Sekizinci Mektub’da beyân edildiği gibi, Hazret-i Şeyh’in himmet ve irşâdıyla Eski Said Yeni Said’e inkılâb etti.” Soru
Sekizinci Lema’da geçen şu cümleleri izah eder misiniz?
“Şu âhirki beyit, وَكُنْ قَادِرِيَّ الْوَقْتِ لِلّٰهِ مُخْلِصًا ٭ تَع۪يشُ سَع۪يدًا صَادِقًا بِمَحَبَّت۪ي (Hâşiye-1) Saîdü’n-Nûrsî’yi iki-üç vecihle gösterdiği gibi; medâr-ı imtiyâzı olan ihlâsı îmâ ederek ve hizmette ikinci olmak cihetiyle iki farkla مُخْلِصًا kelimesi, Hulûsî Bey’e tevâfukla işaret ediyor. قَادِرِيَّ الْوَقْتِ de قَادِرٌ (Hâşiye-2) kelimesi, üç farkla üçüncü arkadaş takdîr ve istihsân ile Hulûsî-i Sânî olan Sabrî’ye tevâfukla işaret ediyor. صَادِقًا kelimesiyle hârika bir sadâkatle mümtâz dördüncü arkadaş olan Süleyman’a, dört fark ile tevâfuk cihetiyle işaret ediyor. صَادِقًا kelimesindeki tenvîn dâhil edilse, hizmet-i sâdıkānede mümtâz olan Bekir Ağa’ya, ‘Bekir Bey’ ünvanıyla bir fark ile işaret eder. Madem bu beyt-i âhir, bu hey’etin efradına bakar ve bazılarına sarâhate yakın işaret var. Ötekilere ednâ bir îmâ dahi kanâat verir ki, onlar dahi muraddır.” Soru
Sekizinci Lema’da geçen şu cümleleri izah eder misiniz?
"Şu Kerâmet-i Gavsiye münâsebetiyle üç nokta beyân edilecek. Birinci Nokta: Hazret-i Gavs’ın kasîdesinin başında bu beş satırdan evvel, pek acîb ve pek garib ve çok belîğ ve nâzdârâne ve tahdîs-i ni‘met sûretinde bir da‘vâ-yı iftihârkârâneyi ifade eden iki sahîfelik kasîdesindeki hârika da‘vâsına delil olarak bir kerâmet-i bâhireyi ve âdetâ mu‘cizeye yakın bir hârikayı göstermek lâzım geliyor. İşte, akılları hayrette bırakan o mertebeye lâyık olduğunu gösterir bir kerâmet izhâr ediyor ki, sekiz yüz senelik bir mesâfede Cenâb-ı Hakk’ın izniyle ve i‘lâmıyla, zamanımızı tafsîlâtıya görür tarzında, bizim gibi âciz ve zaîf talebelerine ders verip teşvîk ediyor. İşte Hazret-i Şeyh’in da‘vâsına bu ihbâr-ı gaybîsi en bâhir burhân olduğu gibi, Risâle-i Nûr’un eczâlarının hakkāniyet ve ulviyetine bir huccet-i kātıa hükmündedir. Evet Hazret-i Şeyh, bu kasîdesiyle Sözler’in hakkāniyetini imza ediyor." Soru
Sekizinci Lema’da geçen şu cümleleri izah eder misiniz?
8. Şua Risalesinin 8. Remzinin Birinci ve İkinci Suallerinin İzahı Soru
8. Şua'nın 8. Remzinde geçen 1. ve 2. sualleri ve cevaplarını, detaylı bir şekilde izah eder misiniz? 
"Üçüncü Remiz: Hizmet-i Kur’âniyedeki arkadaşların bir kısmı ‘hâfız’ lakabıyla, bir kısmı ‘muhlis’ kelimesiyle işaret edildiği gibi, ‘sâdık’ kelimesinde Süleyman ve Bekir’e işaret olunmakla beraber, aynen onlar gibi sadâkatte mümtâz ve kalemi bir elmas kılıç gibi Âsım’a dahi işaret ediyor. Hem makamıyla beraber fedâkâr arkadaşların altıncısı olduğuna işaret ediyor. Hem Âsım gibi elmas kalemli Ahmed Husrev’i تَع۪يشُ سَع۪يدًا cümlesi beşinci gösteriyor. Re’fet Bey صَادِقًا بِمَحَبَّت۪ي cümlesiyle makamına işaretle Âsım gibi altıncı arkadaş olduğunu altı fark ile göstermiştir. Ve hâkezâ sâir hâs arkadaşlar da içinde mündericdir. Hatta تَع۪يشُ سَع۪يدًا deki ‘Said’ kelimesinde beş-altı kardeşlerim dâhil olduğu, bence kat‘î bir sûrette tahakkuk etmiştir." Soru
Sekizinci Lema’da geçen Üçüncü Remzi izah eder misiniz?
“Üçüncü Vecih: Onun iki ismi var. Biri Said, biri Bedîüzzaman. Bu iki ismin mecmûunun makam-ı ebcedîsi, اَلزَّمَانْ daki şedde sayılmazsa, üç yüz yirmi dokuz ediyor. İki (د) bir sayılsa, üç yüz yirmi beş eder. Aynen كُنْ قَادِرِيَّ الْوَقْتِ deki muhâtab o olduğuna işaret ediyor, belki delâlet ediyor. Eğer اَلزَّمَانْ daki okunmayan الف لام sayılsa, kaideten قَادِرِيٌّ kelimesinde bir الف لام dâhil olmak lâzım gelir. Çünki ta‘rîf için muzâfün ileyh kalktıktan sonra الف لام gelir. O halde dahi müsâvî olurlar. Soru
Sekizinci Lema’da geçen şu cümleleri izah eder misiniz?
Üstadın Seyyidliği Soru
Üstad hazretleri seyyid midir?
Yemeğe Tuz İle Başlama Soru
yemeğe tuz ile başlama hakkında hadis var mı
Yemeğe Tuz İle Başlamanın Delilleri Soru
Yemeğe tuz ile başlamanın delilleri nelerdir? Bu konuda hadis var mıdır?