Bir kişinin kendi hayat şartına, yapısına, fıtratına göre yaşadığı imtihanı ağır görmesi kendisi açısından bir mesuliyet söz konusu olur mu? Belki yaşadığı imtihan bir başkasına göre sıradan, basit bir olaydır ama kendi yapısına göre değerlendirme yapınca da ağırdır.
Ben Kuran kursu öğrencisiyim. Nafile namaz kılmak için her zaman yalnız kalacağım bir oda bulamıyorum. Diğer öğrencilerin yanında da nafile ibadet yapmak gösteriş yapıyorum hissini uyandırıyor. Bu şekilde nafile namazlara devam etmeli miyim?
Namaz kılmayı unutmamak veya namazı kaçırmamak için ne yapabiliriz?
"Namaz kılanın diğer mübah dünyevî amelleri, güzel bir niyetle ibadet hükmünü alır. Bu surette bütün sermaye-i ömrünü ahirete mal edebilir; fani ömrünü bir cihette ibka eder." cümlesini açıklar mısınız?
Hocam ben namazlarımı kılıyorum fakat genelde kapımı kitleyip kılıyorum. Çünkü diğer insanlar gördükleri zaman ayıplarlar diye çekiniyorum ve utanıyorum. İnsanlar asla öyle tepki vermiyor aksine namaz kıldığım için mutlu oluyolrar ama içimden öyle olacakmış gibi hissediyorum .Tamamıyla kafamdaki kişisel bir düşünce. Bu durumda ben günah mı işlemiş oluyorum? Hatta küfre girip dinden çıkaracak kada...
Ne için isteğim dışında bir imtihana tabiyim ve bunun sonucunda ebedi bir cennet ve cehennem var? Bu sorumluluk bana sorulmadan verildi...
Nebati ve hayvani hislerin terbiyesi nasıl olur, hangi yollar izlenmelidir?
Çevremizden gelen neden Risale-i Nurdan ezber yapıyorsunuz sorusuna nasıl bir izah getirmeliyiz?
Nefsime nasıl hakim olabilirim?
Risale-i Nur'un çeşitli yerlerinde bahsedilen nefse muhabbet ne demektir? Nefse muhabbeti nasıl anlamalıyız?