Cevabı Üstadımız vermiştir. şöyleki:

" Bu Sikke-i Gaybiye risalelerini mahrem tutuyorduk. Yalnız has kardaşlarıma mahsusdu. Ben vefat ettikten sonra neşredilsin demişdim. Fakat zabıta geldi. Adliye hesabına onları sakladığımız yerden çıkardı. İki sene ellerinde kaldı. Üç mahkeme tedkik ettikten sonra iade edildi. Bize muhalif olan gayet namahremler dahi beraber okudular. Bize çok yabani olan insanlar gördüler. Hem bu iki defadır Isparta adliyesinin eline geçti. Başka risalelerle beraber almışlardı. Hiç bir itiraz edilmeden geri verildi. Madem umumun nazarına istemediğimiz halde gösterilmiş. Ve madem Risale-i Nurun ehemmiyetini isbat edip şakirtlerini şevke getiriyor. Kuvve-i maneviyelerini ziyadeleştiriyor. Elbette Medresetüzzehra erkanlarının neşrine karar vermelerine ben de iştirak ederim.                                                                            Saiden-nursi

(Sikke-i Tasdik-i Gaybi mecmuası, Osmanlıca 1. sahife)