Bazı kimseler, namaz kılan birisi hakkında, "Falan da namaz kılıyor ama şöyle şöyle yakışıksız işler de yapıyor" diyerek namaza soğuk bakıyorlar. Bunlara nasıl cevap vermeliyiz?
Geçende bu konuda bir video izlemiştim. Videoda namaz kılmayan insan, namaz kılmadığını sanmasın. Aslında Allah onu huzuruna almıyor diyordu. Bu düşünce Cebriye düşüncesi değil mi? İnsan namaz kılmadığında gerçekten Allah mı onu huzuruna almamıştır yoksa kul kendi namazsızlığını haşa Rabbine mi yüklemiş olur? Yoksa bu sözde bir hikmet mi vardır? Açıklar mısınız?
4.Sözden geçen "Halbuki namazda ruhun ve kalbin ve aklın büyük bir rahatı vardır." Burada ruh , kalb ve akıl nasıl bir rahtlığa ulaşıyor?
Namazda çok esneyen biriyim. Bu durumun kötü oldugu yönünde açıklamalar duydum. Acaba hikmeti nedir?
Namazı bilerek terk etmenin hükmü nedir?
Ben Hanefi Mezhebine tabi olan birisiyim. Zaman zaman namazlarda bazı hareketleri yapanları görüyorum. Acaba namazları bozulmuyor mu diye kendi kendime soruyorum. Arada sırada kendim de elimle burnumu ya da yüzümü kaşıyorum. Ya da başka yerlerimi kaşıyasım geliyor. Acaba Namazı bozan ve bozmayan şeyler nelerdir. Yardımcı olursanız sevinirim.
Namazın konu olarak geçtiği hem müjdeleyici hem de uyarıcı olarak ayet, hadis ve vecizeler nelerdir?
Takva nedir? Nasıl takva sahibi olunur? Genişçe izah edebilir misiniz?
Ne için isteğim dışında bir imtihana tabiyim ve bunun sonucunda ebedi bir cennet ve cehennem var? Bu sorumluluk bana sorulmadan verildi...
Nebati ve hayvani hislerin terbiyesi nasıl olur, hangi yollar izlenmelidir?