“Yaratılanı sev yaratandan ötürü” sözünden ne anlamalıyız?

Burada kasdedilen mana şudur: İnsan bir şeyi üç temel sebebe binaen sever. 1-Cemal (güzellik) 2-Kemal (olgunluk, kusursuzluk) 3-İhsan (iyilik ve ikram görmek).

Bu üç sıfat da Allahu teâlâ da sonsuz derecede vardır. Mahluklarda da bu üç sıfat varsa da Allah tarafından onların üzerinde yaratılmış ve Allah'ın cemal, kemal ve ihsanına delil olmaktadırlar.

Eğer insan yaratılmışları severken, onlardaki bu sıfatların asıl kaynağı Allah'ın sıfatlarıdır diye düşünürse hem o varlıkları, hem de onlar vesilesiyle Allah'ı onlardan daha fazla sevmeye başlar.

Bir temsille izah edecek olursak; faraza güneşi hiç görmemiş olan birisi mağaradan çıksa ve yerdeki parlak camlarda ve su damlacıklarında güneşin akislerini görse onları sever. Sonra başını kaldırıp gökteki haşmetli güneşi görse, o ışıkların güneşten geldiğini anlar ve onu kat kat fazlasıyla sever. Fakat bu sevgi yerdeki güneşçiklere olan sevgisini azaltmaz. Aksine arttırır. Çünkü gökteki aşık olduğu güneşin birer ayinesi olduuklarını düşünür.

İşte bu misal gibi, bütün mahluklardaki sevgilerimizin sebebleri olan şeylerin aslı Allah'a aittir ve onu sonsuz bir sevgi ile sevmeyi gerektirirler. Yaratılmışlar da onun güzel sıfatlarının küçük birer aynası olduğu için daha fazla sevilmeyi hak ederler.

Ayrıca, 'bir göz hatırı için çok gözler sevilir' diye bir atasözü vardır. Madem yaratılmış her şey bütün kalbimizle sevdiğimiz Rabbimizin birer sanat eserleridirler, onlar da Allah namına ve ona ait oldukları için sevilirler.