Bazı tarikat ehli kimseler, "Şeyhi olmayanın şeyhi şeytandır. Muhakkak bir mürşid-i kâmile bağlanmak lazımdır" diyorlar. Bu sözü nasıl anlamalıyız?

Şeyh, tasavvuf ilminde mürşid olan kimseye denir. Bunu söyleyenler tarikatin inceliklerini tam bilmeyen ve bu sözü yanlış anlayan kimselerdir. Bakınız tasavvufa dair yayın yapan Altınoluk Dergisi mevzuyu çok güzel izah etmiştir.

"Bu sözde şeyhsizlikten maksad da tasavvuf ilminin şeyhsiz öğrenilip uygulanamayacağıdır. Yoksa herkesin mutlaka bir şeyhe bağlanması anlamına gelmez."

Yani bu sözle anlatılmak istenen şudur:

Bir kimse tasavvuf terbiyesini bir şeyhe bağlanmadan, kitaplara bakarak kendi kendine yapmaya kalkarsa bunun hakkından gelemez. Şeytan muhakkak ona vereceği vesveselerle aklını karıştırır.

Ama bir şeyhin gözetiminde bu terbiyeyi alsa, şeyh efendi bu vesveseleri izale edecek irşadlarda bulunur ve terbiye için gerekli şeyleri yeri ve zamanın geldikçe ve kişinin kabiliyeti miktarınca uygulatarak onu selamete çıkarır, kemale erdirir demektir.