"Evet, fenâ bir adama, “İyisin iyisin!” desen, iyileşmesi; ve iyi adama, “Fenâsın fenâsın!” desen fenâlaşması, çok vukū‘ bulur."

22. Mektub Uhuvvet Risalesi'nde geçen bu cümleyi nasıl anlamak gerekir? Kısaca izah eder misiniz?