Kâfir kavramı dini bir terim olarak; Hz. Peygamberi ve onun Allah'tan getirdiği kesinlikle sabit olan şeyleri yalanlayan, bize ulaşmış bulunan hükümlerden birini ya da bir kaçını inkâr eden kişi demektir.

İslam’a göre Hristiyan ve Yahudileri sevmenin ve sevmemenin belli ölçüleri vardır. Bazı durumlarda kâfirlere iyilik yapılır, bazı durumlarda ise yapılmaz. Kâfirlere iyilik yapmak hususunda Kur’an-ı Kerim’de şu ifade geçmektedir:

Allah, din konusunda sizinle savaşmayan ve sizi yurtlarınızdan çıkarmayanlarla iyi ilişkiler içinde olmanızı ve onlara adaletli davranmanızı yasaklamaz. Allah adaletli olanları elbette sever.¹

Yukarıdaki ayetten de anlaşıldığı üzere, din hususunda savaşmayan ve Müslümanları yurtlarından çıkarmaya uğraşmayan kâfirlere iyilik yapılır ve adaletli davranılır. Bu, onların kalplerinin İslam’a ısınmasına ve belki de Müslüman olmasına vesile olabilir. Kâfirler için hidayet duası elbette yapılabilir. Hz. Ömer (r.a.), Peygamberimizin (s.a.v.) “Ya Rabbi, İslam’ı iki Ömer’den biriyle aziz eyle” duası kabul olunarak hidayete ermiştir. Bu hükme ters gibi görünen bir ayet-i kerimeyi, konumuzla alakalı olduğundan buraya alıyoruz:

Ey iman edenler! Yahudileri ve hıristiyanları veli edinmeyin. Onlar birbirlerinin velileridir. Sizden kim onları dost edinirse şüphesiz o da onlardandır. Allah zalimler topluluğunu hidayete erdirmez. ²

Ayette kastedilen yasak, onların bütün sıfatlarını değil; Yahudilik ve Hristiyanlık sıfatlarını sevmemek, yani din noktasında, dini hükümlerin yaşanması ve hâl ile harekette benzememektir. Demek ki bazı kâfirler, bazı sıfatları için sevilebilirlerse de küfür sıfatlarına karşı muhabbet edilmez. Kâfirlerin sevilmesi noktasında Bediüzzaman Hazretleri şöyle söylemiştir:

Herbir müslümanın herbir sıfatı müslüman olması lâzım olmadığı gibi, herbir kâfirin dahi bütün sıfat ve san'atları kâfir olmak lâzım gelmez. Binaenaleyh müslüman olan bir sıfatı veya bir san'atı, istihsan etmekle iktibas etmek neden caiz olmasın? Ehl-i kitabdan bir haremin olsa elbette seveceksin.³

Yukarıdaki paragraftan anlaşıldığı üzere, bazı kâfirler taşıdıkları bazı sıfatları dolayısıyla ve yalnız o sıfatları için sevilebilirler. Mesela bir kâfir masum ve mazluma yardım edebilir. Zalim olan bir işi ya da yönetimi eleştirerek yapılan zulmü farklı boyutlarda hayran kitlesine ulaştırabilir. Bu noktada hakka taraftar oldukları için bu sıfatla sevilebilirler. Veya insanlığa faydalı bir buluş vasıtasıyla insanlığa verdiği fayda cihetinde sevilebilirler. Yine paragrafta Yahudi ve Hristiyanlardan hanım almak caizdir ve hanımını sevmek de fıtrî olduğundan, kâfir birini sevmenin caiz olabildiği ortaya çıkmaktadır.

Fakat kâfir birisi, eğer İslam’a, Müslümanlara veya insanlığa zarar veriyorsa sevilmesi asla caiz olmaz. Bu hususla ilgili Kur’an-ı Kerim’de şu ayet bulunmaktadır:

Allah ancak, din konusunda sizinle savaşmış, sizi yurtlarınızdan çıkarmış ve çıkarılmanıza yardım etmiş olanlarla dostluk kurmanızı yasaklar. Kim onlarla dost olursa işte bunlar kendilerine yazık etmişlerdir.⁴