"Hem, namaz kılanın diğer mübah dünyevî amelleri, güzel bir niyet ile ibâdet hükmünü alır." Bu cümleyi nasıl anlamamız gerek? Ben böyle anlıyorum: Bir insan namaz kılıyorsa onun hayatı dine hizmet ediyor. Ondan dolayı hayatına hizmet eden her şey yine ibadet olur. Mesela; uyumak, yemek yemek, çalışmak hayatına hizmet eder ve hayatı da dine hizmet eder. "Essebebü kel fâil" kaidesine göre uyumak, ye...
Geçende bu konuda bir video izlemiştim. Videoda namaz kılmayan insan, namaz kılmadığını sanmasın. Aslında Allah onu huzuruna almıyor diyordu. Bu düşünce Cebriye düşüncesi değil mi? İnsan namaz kılmadığında gerçekten Allah mı onu huzuruna almamıştır yoksa kul kendi namazsızlığını haşa Rabbine mi yüklemiş olur? Yoksa bu sözde bir hikmet mi vardır? Açıklar mısınız?
Bir insana namaz kılması gerektiğini en tesirli misallerle nasıl anlatabilirim?
İnsan namazı nasıl huşu içinde kılabilir?
Bir insan namazı çok önemsediği halde tembellikten yada psikolojik sebeblerden dolayı namazını kılamıyorsa, bu insan namazı terkettiği için dinden çıkmış mı oluyor?
Son zamanlarda kitap kafelerde kapalı insanların da nargile içtiklerine şahit oluyoruz. Nargilenin fıkhen hükmü nedir?
Nazar hak mıdır? Eğer hak ise insanlar bunu kötüye kullanmaz mı?
İnsandaki hayvani ve nebati kuvveler nelerdir?
Nefis insanın neresinde bulunur? Nefsin karşılığı var mıdır? Yani şeytanın müracaat kapısı ise, nefis meleklerin rahmet yönünden bize yaklaştığı yer de nefis midir?
İnsan cennete veya cehenneme giderse nefis te onunla birlikte mi gidecektir. Yoksa nefis cehenneme mi gidecektir?