Şükürler olsun 2 yıldır 5 vakit namaz kılıyorum. Nncak namazda huşuyu yakalayamıyorum. Sadece secdeye gidince Allah'ın huzurunda olduğumu anlıyorum. Kılmaya devam ediyorum, ama huşuyu yakalayamıyorum. Namazlarım kabül müdür? Bir de ne yapmalıyım?
Namazlarımda bazen çok güzel kıraat ile okuyorum. Ancak bazen de kıraati zor yapıyorum, harfleri çıkaramıyorum. Ama namazımı asla terk etmiyorum. Bu neden oluyor?
Ben öğrenci yurdunda cemaatle namaz kılmak istiyorum. Ancak imamlık yapan arkadaşlar kıraat hatası yapıyorlar. Şedde olmayan yerde şedde, şedde olan yerde şedde yapmama, dad yerine za, âlemin deki ayn yerine a (elif) deniyor. Buna benzer hatalar yapılıyor. Bunlar benim namazımı bozmaz mı? Ne yapmalıyım?
Akşam namazını eda ettikten kısa bir müddet sonra (acaba akşam namazına mı niyet ettim yoksa başka namaza mı) diye tereddüte giren bir kişi o namazı tekrar eda etmesi gerekir mi? Bu tür düşünceler vesvese midir? Vesvese ise ne yapılmalı? Zaman zaman namazlarda bu düşünceye kapılan kişi nasıl kurtulur bu düşünceden?
Namazımı huşu ile kılmak istiyorum. Ama namazda düşünceme çok değişik şeyler geliyor. Namazdan çok tat alamıyorum. Neden?
Bir insan namazı çok önemsediği halde tembellikten yada psikolojik sebeblerden dolayı namazını kılamıyorsa, bu insan namazı terkettiği için dinden çıkmış mı oluyor?
Bazıları "Alevilerde namaz 3 vakittir diyor" doğru mudur?
Kendimizi yetiştirmek ve ibadetler hususunda neler yapmalıyız. Bunların sırası nasıl olmalıdır.
Takva nedir? Nasıl takva sahibi olunur? Genişçe izah edebilir misiniz?
Yıllarca namaz kılan biri necasetten taharete çok dikkat etmediyse bu kıldığı namazlar kabul olur mu? Yoksa kaza etmesi mi gerekir?