Dinozorlar, yaklaşık 160 milyon yıl boyunca kara hayatına egemen olmuş hayvanlardır. “Dinozor” kelimesi, Yunancada “korkunç kertenkele” anlamına gelen iki sözcüğün birleştirilmesinden oluşturulmuştur. Bunun nedeni, geçmişte bilim adamlarının dinozorları bir tür kertenkele sanmalarıdır. Türkçede yaygın fakat yanlış olarak “dinazor” şeklinde yazıldığı da olur. Dinozorlar, yeryüzünde ilk kez 230-225 milyon yıl önce ortaya çıktılar. 65 milyon yıl önce ise çok sayıda dinozor türünün nesli tükenmişti.
Dinozorların yaklaşık 160 milyon yıl kadar yaşamasının sebeplerini şöyle açıklayabiliriz:
• Çevreye uyum sağladılar.
• Pullu ve su geçirmez derileri sayesinde korundular ve kuru kaldılar.
• Sert kabuklu yumurtaları sayesinde pek çok yavru yaşadı.
• O dönemde yaşayan diğer hayvanlara oranla daha kolay yürüdüklerinden, kolayca yiyecek bulup düşmanlarından kaçtılar.
• Bazı dinozorlar ot, bazıları ise et yediklerinden yiyecek sıkıntısı çekmediler.

Dinozorlar'ın yok oluşları hakkında şu şekilde görüşler vardır:

Dinozorların nasıl yok olduğuna dair bugüne dek birçok iddia ortaya atılmıştır. Geçmişte, dinozorların kısa bir süre içinde toplu olarak nasıl yok oldukları uzun süre açıklanamamış ve yanardağ patlamalarından dünyadaki iklim değişikliklerine kadar çeşitli teoriler ortaya atılmıştır. 1980’de ise Nobel ödüllü fizikçi Luis Alvarez ve oğlu jeolog Walter Alvarez, dinozorları bir göktaşının ortadan kaldırdığını ileri sürdüler. Alvarezler’in bu görüşü, 80’li yılların sonları ve 90’lı yılların başlarında bilim çevrelerinde ağırlık kazanmış ve ilerleyen yıllarda da ortak kabul görmüştür. Yapılan araştırmalar da bu görüşü kanıtlamıştır.
Bilim adamlarının sahip oldukları bu görüşe göre, dinozorların sonu 65 milyon yıl önce yaklaşık 10 km çapında bir göktaşının Dünya’ya çarpmasıyla gerçekleşmiştir. Bu göktaşı saatte 54.000 km hızla Meksika’nın Yukatan Yarımadası açıklarında Dünya’ya çarpmış ve çarpma anında 200.000 km³ (her bir kenarı 58.480 çamaşır makinesinden oluşan dev bir küp olarak düşünülebilir!) madde buharlaşmış, erimiş ya da yüzlerce kilometre öteye savrulmuştur. Bu çarpma sonucu canlı türlerinin %70’inden fazlası yok olmuş ve 170 km çapındaki, Dünya’nın en büyük kraterlerinden biri olan Chicxulub Krateri meydana gelmiştir. Çarpmanın 100 milyon megaton TNT’ye eşdeğer bir enerji açığa çıkardığı tahmin edilmektedir.
Çarpma sonucu oluşan toz tabakası atmosferi kaplamış, Dünya aylarca karanlıkta kalmış, sıcaklık suyun donma derecesine kadar düşmüş ve asit yağmurları yaşanmıştır. Aylarca süren bu karanlık ve soğuk dönemde bitkilerin fotosentez yapamaması besin zincirini yıkmış, bu felaketler zinciri de dinozorların sonunu hazırlamıştır. Dünya güneş görmeyince buz devri oluşmuş ve dinozorlar da bu sırada yok olmuştur.