30. Lem'anın 1. nüktesinde, "hayretengiz tahavvülat fırtınaları içinde o zerreler..."diye devam eden cümlede zerrelerin nezafete dikkat edip mülevves olsalar da çabuk temizlenmeleri olayını izah eder misiniz?
Biz cennete gitsek ama sevdiğimiz birisi, anne babamız cehenneme gitse biz üzülür müyüz ve bir daha görüşe bilir miyiz?
Neden merhametli Rabbimiz bizden küçücük evlatlarımızı alıyor bizim terbiyemize bırakmıyor?
Yalan söylemekten nasıl vazgeçebiliriz?