"Yirmi beş sene evvel Dîvân-ı Harb-i Örfî’de kendi i‘dâm kararını beklerken, sebebsiz ve kalbsiz rütbeli iki adam Üstâdımızın mahbûs olduğu koğuşa tahkîr için geldikleri zaman gayet acîb bir sûrette söylediği o hâle mahsûs meşhur bir şetmi, üç def‘a zâlim ve garazkâr ehl-i dünyâya karşı sarf ediyor. “Benden ne istiyorsunuz?” diye bağırarak tekrar ediyor. Sonra susuyor. Aynı dakikada, zâbıta köşkü basmak için yedi-sekiz polis köşkün etrafına girdikleri zamana tevâfuk ediyor." Soru

Burada geçen  "Gayet acîb bir sûrette söylediği o hâle mahsûs meşhur bir şetmi.." kısmını izah eder misiniz? Bu cümle ile hangi hadiseye atıf vardır?

"...اَنَا لِمُر۪يد۪ي fıkrasında مُر۪يد۪ي ٭ مُنْلَا سَع۪يدُ kelimesine tam tevâfuk ediyor. Yalnız bir elif fark var. Elif ise, kāide-i sarfiyece elfün okunur. Elfün ise bindir. Demek bin iki yüz doksan dörtte (m. 1877) dünyaya gelecek bir mürîdi, bu مُر۪يد۪ي lafzında muraddır. Çünki لِمُر۪يد۪ي de (ل) sayılsa, iki yüz doksan dört eder ki, bir tek fark ile Said’in târîh-i velâdetine tevâfuk ediyor. Esas Arabî sayılsa, fark yoktur..." Soru

Sekizinci Lema’da geçen şu cümleleri devamıyla birlikte izah eder misiniz?

فَاِنَّكَ مَحْرُوسٌ بِعَيْنِ الْعِنَايَةِ" fıkrası, şöyle ki: Bu fıkra اِنَّكَ hitâbıyla birisiyle konuşuyor. اَغ۪يثُكَ ’ deki gibi ‘Yâ Said’ burada dahi mukadderdir. Zaten اِنَّكَ altındaki mübârek tevâfukta nihâyeti görünen سَع۪يدٌ’ اِنَّكَ de görünmeyen ‘Yâ Said’i gösteriyor. Şu halde, فَاِنَّكَ يَاسَع۪يدُ مَحْرُوسٌ بِعَيْنِ الْعِنَايَةِ olur…” Soru

Sekizinci Lema’da geçen ilgili kısmı, devamıyla birlikte izah eder misiniz?

"فَيَا مُنْشِدًا نَظْم۪ي fıkrasında نَظْم۪ي kelimesinin makam-ı ebcedîsi bin olup ‘Risâletü’n-Nûr’ iki farkla رَسَٓائِلُ كِتَابِ النُّورِ un iki medde sayılmazsa ve şeddeli nûn bir nûn ve okunmayan (ل) sayılsa, makam-ı ebcedîsi yine bindir..." Soru

Sekizinci Lema’da geçen şu cümleleri devamıyla birlikte izah eder misiniz?