Bu konuda sağlam rivayetler vardır. Üstad Bediüzzaman'da bu rivayetleri kabul ederek 2. Lem'ada bu meseleyi tefsir etmiştir. Rivayet şöyledir:

"Rivayet edildiğine göre Hz. Eyyûb (as), "zarar bana dokundu" sözünü, kurtların kalbine ve diline doğru yayılmaya başladığı bir sırada, Allah'ı diliyle zikretmek,ten ve kalbiyle tefekkür etmekten mahrum kalacağı korkusuyla söylemiştir.” (İbnül-Esir el-Kâmil Fit-Tarih, sh. 98-100)"

Allahu Teala'nın insanlara örnek olarak gönderdiği peygamberlerinden birini en ağır hastalıklara, en dayanılmayacak hallere düşürüp onun sabrını ve bu hale rızasını insanlara asırlar boyu fayadalanılacak bir örnek yapmasında garib karşılanacak bir durum yoktur.

Böyle meseleler bazı hocaların kafalarına sığıştıramamasıyla değil, rivayetin sağlam olup büyük İslam alimlerince itibar edilmelerine göre değerlendirilmelidir.