Bu konuda Bediüzzaman Hazretleri:
Hikmeti tavzîftir. Öyle bir vazîfe ile me’mur edilerek gönderilmiştir ki, bütün terakkiyât-ı ma‘neviye-i beşeriyenin ve bütün isti‘dâdât-ı beşeriyenin inkişâf ve inbisâtları; ve mâhiyet-i insaniyenin bütün esmâ-yı İlâhiyeye bir âyîne-i câmia olması, o vazîfenin netâicindendir. Eğer Hazret-i Âdem (as) cennette kalsa idi, melek gibi makamı sâbit kalırdı. İsti‘dâdât-ı beşeriye inkişâf etmezdi. Halbuki yeknesak makam sâhibi olan melâikeler çoktur. O tarz ubûdiyet için insana ihtiyaç yok. Belki hikmet-i İlâhiye nihâyetsiz makamâtı kat‘ edecek olan insanın isti‘dâdına muvâfık bir dâr-ı teklîfi iktizâ ettiği için, melâikelerin aksine olarak, muktezâ-yı fıtratları olan ma‘lûm günahla cennetten ihraç edildi.
Yani; Yeryüzüne halife olmak için yaratılan insanın halifelik vazifesini yerine getirilmesi için gönderildi.
Cenab-ı Allah'ın insanı öyle bir potansiyel ile yaratmışdır ki Cenab-ı Allah'ın bütün isim ve sıfatlarını anlayıp öğrenip okuması ve onlara bir ayna olması vazifesi. Detaylı bilgi için lütfen bakınız:
İnsanın Allahın isim ve sıfatlarına delil ve ayna olması
Eğer Hazreti Âdem cennette kalsaydı melekler gibi makamı sabit kalırdı insan potansiyelinde olan o çok yüksek mertebe ve makamlara erişemezdi. Halbuki o zaman yaratılışının bir gayesi kalmazdı çünkü sabit bir makam da melekler o tarz kulluğu zaten ziyadesiyle yerine getiriyorlar. Cenab-ı Hakkın hikmeti sonsuz makamlara yükselebilcek potansiyilde yarattığı insana o fıtratına uygun bir imtihan ve teklifle yaratılmasını gerekli gördüğü için meleklerde olmayan günah işleyebilme kabiliyetiyle insanı yarattı. Ve Âdem(as) babamızı da insan fıtratında olan günah işleyebilme potansiyelinin ne kadar serbest ve imkan dahilinde olduğunu göstererek vazifesine başlattı.
Daha ayrıntılı bilgi için lütfen bakınız:
Cevap için Lütfen Bakınız:
Peygamberlerin Günahsızlığı ve Hazreti Âdem'in İşlediği Günah