Adem aleyhiselamın çocuklarının evliliğini sorunlu görüyorlar. Bügünki dini emirlere göre bunu açıklar mısınız? Bu ilk evliliklerle ilgili hangi kaynaklarda bilgi vardır. Kuran'da insanlar topluluk olarak yaratılmıştır ifadesi var mı?

Ehl-i sünnete göre, bir şeyin iyi ve kötü veya güzel ve çirkin olması emr-i ilahiye bakar. Yani Allah bir şeyi emreder, o şey iyi olur. Bir şeyi nehyeder (yasaklar), o şey kötü ve çirkin olur. Hz. Adem’in (a.s) çocuklarının evlenmesi meselesi de böyledir. Allah, Hz. Adem(a.s.) zamanında böyle bir çoğalma kanununu emretmiş, uygun bulmuşsa o şey çirkin değildir. Nitekim Cenab-ı Hak, daha sonraları bunu yasaklamıştır. Mülkün sahibi Allah-u Teâlâ’dır. Mülkünde kullanılmasına müsaade ettiklerine helal, müsaade etmediklerine haram denir. 

   Her dinde, Allah’ın var ve bir olduğu, cennet ve cehennemin, ahret gününün varlığı bildirilmiştir. Bu hükümlerde değişiklik olmaz, fakat amele ait hükümlerde her peygamberin şeraitinde farklılık olabilir. Mesela; namaz vakitleri ve rekât sayıları, oruç, haramlar ve helaller farklıydı. Musa aleyhisselamın şeriatında, yenilen hayvanların iç yağları haramdı. (Yahudilere tırnaklı hayvanlarla, sığırı ve koyunun iç yağını haram kıldık.) [Enam 146] Hâlbuki bu yağlar İslamiyet’te haram değildir. 

  "Sana da, daha önceki kitabı doğrulamak ve onu korumak üzere hak olarak Kitabı (Kur’an’ı) gönderdik. Artık aralarında Allah’ın indirdiğiyle hükmet, sana gelen gerçeği bırakıp da onların arzularına uyma! [Ey ümmetler,] her birinize bir şeriat ve bir yol verdik. Allah dileseydi sizleri bir tek ümmet yapardı [tek din gönderirdi]; fakat size verdiği [şeriat, din], sizi denemek içindir. Öyleyse iyi işlerde birbirinizle yarışın! Hepinizin dönüşü Allah’adır. O, ayrılığa düştüğünüz şeyleri size bildirecek, haber verecektir" [Maide 48] Bu ayet-i kerimede de, belirtilen şeriatlerin ve yolların farklı farklı olması  Cenab-ı hakkın muradıdır.

   "İnsan türünün Âdem (a.s) ile vücuda gelmesinin,o ve ondan yaratılan eşiyle çoğalması yadsınacak bir durum da değildir. Kardeş evliliğinin insanların çoğalması için başka bir seçeneğin olmadığı bir durumda garipsenmesi, bugünün algısıyla meseleye bakmaktan kaynaklanmaktadır. İnanan bir insanın eşyaya bakışı yaratıcısının yönlendirmesine göre olmalıdır. O dönemde izin verilen bir uygulamanın sonrasında kaldırılması önceki uygulamanın yürürlükte olduğu dönem içinde kabul edilemez olmasını gerektirmez. Önceden haram olan bir şeyin sonradan helal kılınması yada aksi, farklı peygamberlerin uygulamaları arasında da olmuştur. Tevrat inmeden önce Yakup (a.s)’ın kendince haram kıldığı yiyecekler dışında tüm yiyeceklerin helal olması, İsa (a.s)’ın bir takım haram kılınan uygulamaları İsrailoğullarına helal kılması buna örnek olarak verilebilir. Kur’an da inmiş olduğu toplumda cari olan birçok uygulamaya zaman içerisinde son vermiştir. Tüm bunlar, sonradan yasaklanan bir şeyin serbest olduğu dönem içinde kötü olmasını gerektirmediği gibi, yasak olan bir şeyin de sonradan serbest olduğu dönem içinde güzel olmasını gerektirmez. (Ateş, 2016)

   İnsanların belli bir topluluk olarak yaratıldığı iddiası Kur’an’dan temellendirilmeye çalışılmakta ve bu konuyla ilgili ayetler zikredilmektedir. Bunlar içerisinde en çok konuşulan ve yorumlanmaya çalışılan ayet Nisâ sûresinin ilk ayetidir. Bu ayette tüm insanlara seslenilmekte ve nasıl yaratıldıkları kendilerine hatırlatılarak Allah’tan sakınmaları gerektiği söylenmektedir. Bu ayet, doğrudan insanlara nasıl yaratıldıklarını açıklayan bir anlama sahip olduğundan bu ayet anlaşılmadan insanın yaratılışıyla ilgili farklı yorumlar yapılamamaktadır. Dolayısıyla bu konuda en çok yorumlanan ayet de budur. Ayetin metni şöyledir:جَالً كَثِيرًا وَنِسَاءً ا رِ يُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمََيَا أ“ Ey insanlar! Sizi bir tek nefisten yaratan, ondan da eşini yaratan ve o ikisinden birçok erkekler ve kadınlar yayan Rabbinizden sakının”. Modern çağdaki birkaç istisna dışında ayette geçen “bir tek nefis” ifadesini selef-halef müfessirler Âdem (a.s) olarak tefsir etmişlerdir. Bu denli büyük bir görüş birliğine rağmen bu görüşü kabul etmeyenler bu ifadeyi “öz, maya,hücresel bir yapı” olarak yorumlamışlardır. (Ateş, 2016)

    Nisâ sûresinin ilk ayetiyle ilgili söylenenler Kur’an’dan temellendirilemeyecek nitelikte indi yorumlardır. Ayette geçen ‘nefis’ kelimesine ‘öz’ anlamının verilmesi, bu özden eşinin yaratıldığını ancak burada erillik-dişilliğin hücresel olduğunu söylemek, sonra da bu hücresel yapılardan hakiki anlamda birçok erkek ve kadın yayıldığını iddia etmek hem ayetin kendi iç bağlamına hem de Kur’an’ın genel bağlamına uymamaktadır. A’râf sûresinin 189’uncu ayeti, bu ayetteki ‘nefsin’ ne olduğunu beyan etmektedir. Ayet-i kerîme şöyledir: يْهَاَهُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِل “O, sizi bir nefisten yaratan ve (erkeğin) kendisiyle sükûna ermesi için de o nefisten eşini yaratandır”. Bu ayet, ilk insan ve eşinin bizim gibi insan olduğunu, iddia edildiği gibi hücresel bir öz ya da yapı olmadığını açıkça ifade eder. Ayette geçen ‘bir nefsin’ teskin olması için eşinin kendisinden yaratıldığı ifade edilmekte ve bu gerekçelendirme yapılırken "yeskunu" fiili müzekker bir zamire isnat edilmektedir. Bu da açıkça ‘bir nefsin’ cinsiyet olarak erkek olduğunu gösterir. (Ateş, 2016)

    İnsan türünün yaratılışı Kur’an’da açıkça ifade edilmiştir. Buna göre insan türü, çamurdan yaratılan tek bir erkek ile yani Âdem ile vücuda gelmiş, ondan eşi yaratılmış ve o ikisinden de diğer tüm insanlar çoğalmıştır. Kur’an’da açıkça ifade edilen bu gerçekler yoruma açık olmayacak derecede nettir. Buna rağmen son dönemde bu konuyla alakalı yapılan sübjektif yorumlar Kur’an’a söyletilmeye çalışılmaktadır. Kur’an ayetlerinden hareketle bu iddiayı temellendirmek olanaksızdır. Çünkü delil getirilen ayetler muhal olan devir ve teselsülü gerektirmektedir. Bu nedenle Kur’an’a dayalı bir yaratılış düşüncesinde bu iddiada bahsedilen durum söz konusu olamaz. (Ateş, 2016)

AYRICA BAKINIZ.

/soru-cevap/adem-asin-cocuklarinin-evliligi

Kaynakça

Ateş, A. E. (2016). Kur'anda insanların yaratılışı meselesi. Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi , 353-369.