Geçenlerde sınıfta edebiyat hocam ve bir arkadaşım arasında tartışma geçti. Hocamız, "tasavvuf, sınıfı geçmek varken sınıf birincisi olmaktır" dedi. Arkadaşım da "başkalarını düşünmeden kendin ibadet yapmak yerine tebliğ edelim notumuz ortada da olsa sınıfı hep beraber geçelim dedi. Tasavvufu nasıl anlamak gerekir?

Bediüzzaman hazretlerinin şöyle bir izahı var.

"Gülistan sâhibi Şeyh Sa‘dî-i Şîrâzî naklediyor ve diyor ki: “Ben bir ehl-i kalbi tekkede, seyr ü sülûk ile meşgul iken görmüştüm. Birkaç gün sonra onu talebeler içinde, medresede gördüm. ‘Ne için o feyizli tekkeyi terkedip, bu medreseye geldin?’ dedim. O dedi ki: ‘Orada herkes yalnız kendi nefsini, eğer muvaffak olursa kurtarabilir. Burada ise, bu âlîhimmet şahıslar kendileriyle beraber çoklarını kurtarmaya çalışıyorlar. Ulüvv-ü cenâblık ve ulüvv-ü himmetlik, bunlardadır. Fazîlet ve himmet bunlardadır. Onun için buraya geldim.’ ” Şeyh Sa‘dî bu vâkıayı, kısaca hulâsasını Gülistan’ında yazmıştır.

Acaba, talebelerin, نَصَرَ، نَصَرُوا، نَصَرَتْ gibi sarf ve nahvin küçücük mes’eleleri tekkelerdeki virdlere râcih gelirse, Risâle-i Nûr, اٰمَنْتُ بِاللّٰهِ وَمَلٰٓئِكَتِه۪ وَكُتُبِه۪ وَرُسُلِه۪ وَبِالْيَوْمِ الْأٰخِرِ ’deki hakāik-i kudsiye-i îmâniyeyi en kat‘î ve vâzıh bir sûrette ders verip, en muannid zındıkları ve en mütemerrid feylesofları sustururken......." Saîdü’n-Nûrsî

Fakat burada tasavvufu yanlış anlamamak lazımdır. Bu noktadaki izahlar için lütfen aşağıdaki linklere bakınız.

/soru-cevap/tarikat-ve-hakikat

/soru-cevap/risale-i-nur-ve-tarikat