"Ma‘lûmdur ki, tevâfuk, ilm-i cifrin anahtarlarından mühim bir anahtardır. Eğer bir tevâfuk ise, delâlet denilmez. Fakat hafî bir îmâ olur. Eğer iki cihetle aynı mes’eleye tevâfuk gelse, îmâdan remiz derecesine çıkar. Eğer iki-üç cihetle aynı mes’eleye tevâfuk etse, işaret olur. Eğer maânî-i elfâz işârât-ı harfiyeye münâsib gelse ve işaretle bahsedilen insanların ahvâli o ma‘nâya mutâbık ve muvâfık olsa, o işaret o vakit delâlet derecesine çıkar. Eğer altı-yedi vecihle tevâfukla beraber ma‘nâ-yı kelimât işârât-ı harfiyeye muvâfık gelse ve muktezâ-yı hâle de mutâbık olsa, o delâlet o vakit sarâhat derecesine çıkar."

"Cüz’-i ihtiyârî, kadere münâfî değildir; belki kader, ihtiyârı te’yîd eder. Çünki kader, ilm-i İlâhî’nin bir nev’idir. İlm-i İlâhî, ihtiyârımıza taalluk etmiş. Öyle ise, ihtiyârı te’yîd ediyor, ibtâl etmiyor."

"Beşinci Remiz: Beş Nokta’dır. Birinci Nokta: Ehl-i dalâletin vekili der ki: “Ehâdîsinizde dünya tel‘înedilmiş. ‘Cîfe’ ismiyle yâd edilmiş. Hem bütün ehl-i velâyet ve ehl-i hakîkat dünyayı tahkîr ediyorlar. ‘Fenâdır, pistir’ diyorlar. Halbuki sen bütün kemâlât-ı İlâhiyeye medâr ve huccet, onu gösteriyorsun ve âşıkāne ondan bahsediyorsun.

Risale-i Nur için Yapılan Bazı İşaretler

"Hem ezcümle, Mecmûatü’l-Ahzâb’ın ikinci cildinin 379’uncu sahîfesinde, Hazret-i Gavs’ın Virdü’l-İşâ nâmındaki münâcâtında şu fıkra var: فَالْوَاصِلُ اِلٰي سَاحِلِ السَّلَامَةِ هُوَ السَّع۪يدُ الْمُقَرَّبُ (Hâşiye-1) وَذُو الْهَلَاكِ هُوَ الشَّقِيُّ الْمُبَعَّدُ وَالْمُعَذَّبُ (Hâşiye-2) İşte Hazret-i Gavs’ın şu fıkrası, فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَسَع۪يدٌ âyetinin bir nevi‘ tefsîridir. Şu küllî âyetin bir kısım efradını altıncı asır ile on dördüncü asır, âyetin külliyetinde dâhil bir kısım efrâd-ı mahsûsayı irâe ettiğine müteaddid emâreler var. Âyetin külliyetinde (Hâşiye-3) tevâfuk sırrıyla, فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ kelimesinde bu zamanın en büyük şakîlerinden üçüne cifirce tevâfuk etmesi, o küllî âyette bunlar dahi kasden murad olduklarına emâredir, belki işarettir."

"Dördüncü İşaret: Adem, şerr-i mahz; ve vücûd, hayr-ı mahz olduğuna, ehl-i tahkîk ve ashâb-ı keşif ittifâk etmişler. Evet ekseriyet-i mutlaka ile hayır ve mehâsin ve kemâlât, vücûda istinâd eder ve ona râci‘ olur. Sûreten menfî ve ademî de olsa, esası sübûtîdir ve vücûdîdir. Dalâlet ve şerler ve musibetler ve ma‘siyetler ve belâlar gibi bütün çirkinliklerin esası ve mayası; ademdir, nefiydir. Onlardaki fenâlık ve çirkinlik, ademden geliyor. Çendân sûret-i zâhiriyede müsbet ve vücûdî de görünseler, esasları ademdir, nefiydir..."

Vesveseden Kurtulmak İçin

18. Lema'nın Ana Hatları

Hz Peygamber asm ın ümmiliği nasıldı ?

Osmanlıca Ezber

Vehhabilik Meselesi / Risale-i Nur'da Vehhabilik