Peygamber Efendimiz’e neden çok salavât getirmeliyiz?

İnsan yaratılış cihetiyle sonsuz bir acz ve sonsuz bir fakr ile beraber yaratılmıştır. İnsanın bu iki yarasının merhemi ise Allah’ın rahmetidir. Kim Allah’ı bulur ve tanırsa rahmetine de kavuşur. Rabbimizin en büyük rahmet eseri ise Peygamberimiz’dir. O, tüm âlemlere rahmet olarak gönderilmiştir. Nasıl ki elimizde ayna olmadan güneşin aksine ve parıltısına sahip olamayız. Öylede Cenâb-ı Hakk’ın bitmez ve tükenmez rahmetini ve hazinesini bulmanın çaresi de, âlemlere rahmet olarak gönderilen Allah Resulü’nün sünnetine uymak ve O’na tabi olmakla mümkündür. Bizi Rahmetenlil Âlemin olan sevgili Peygamberimize ulaştıran vesile ise salavâttır. Zaten salavâtın manası rahmettir. Kendisi rahmetin cisimleşmiş bir hali olan Allah Rasülüne getirilen salavât, bizi Peygamberimize ulaştırır. Peygamberimiz de bizi Rabbimize kavuşturur. Demek ki salavât, Peygambere ulaşmanın ve kavuşmanın vesilesi; Peygamberimiz de Cenâb-ı Hakk’ın rahmetine kavuşmaya bir vesiledir. Allahın rahmetini ve Rasulünün muhabbetini isteyen bizler her daim rahmet manasına gelen salavât dualarını yapmaya muhtacız. Hem her bir salavat, yani Peygamberimiz (sav) için yapmış olduğumuz rahmet duası ona olan biat ve bağlılığımızı yenilemek manasına gelmektedir. (Bkz:  Bediuzzaman Said Nursi, 14. Lema)