Risale-i Nur’un şahs-ı manevisine dâhil olmanın faydalarını genel olarak şöyle sayabiliriz:
1- Samimi ihlas ve daimi sadakatle dâhil olan her bir insan bütün Risale-i Nur talebelerinin hasenatlarının, feyizlerinin ve nurlarının bir misline sahib olur.
Risalet-ün-Nurun hakikî ve sâdık şâkirdleri mabeynindeki düstur-u esasî (temel bir kural) olan iştirâk-i a'mâl-i uhreviye kanuniyle ve samimî ve sâdık tesanüd sırrıyla herbir hâlis ve hakikî şâkird, bir dil ile değil, belki kardeşleri adedince dilleriyle ibadet edip istiğfar eder. Bin taraftan hücum eden günahlara karşı bin dil ile mukabele eder. İhlâs ve sadâkat ve Sünnet-i Seniyyeye mütâbaat ve hizmet derecesine göre o küllî ubudiyete sahib olur. Bu büyük kazancı elden kaçırmamak gerektir. Bâzı melâikenin kırk bin dil ile zikrettikleri gibi, hâlis ve hakikî müttakî bir şâkird dahi kırk bin kardeşinin dilleriyle ibadet eder, necâta müstehak olur, inşâallah.1
2- Bütün Nur Talebeleri’nin başta Bediüzzaman Hazretler'nin yapmış olduğu dualara, özellikle kabre imanla gitme konusunda yaptıkları dualara nail olur. Nitekim Bediüzzaman Hazretlerinin izahı gayet açıktır:
Risale-i Nur'a intisab eden zâtın en ehemmiyetli vazifesi, onu yazmak veya yazdırmaktır ve intişarına yardım etmektir. Onu yazan veya yazdıran, Risale-i Nur talebesi ünvanını alır.Ve o ünvan altında, her yirmi dört saatte benim lisanımla belki yüz defa, bazan daha ziyade hayırlı dualarımda ve manevî kazançlarımda hissedar olmakla beraber; benim gibi dua eden kıymetdar binler kardeşlerin ve Risale-i Nur talebelerinin dualarına ve kazançlarına dahi hissedar olur.2
Sizi bütün duâlarında اَجِرْنَا, وَارْحَمْنَا, وَاحْفَظْنَا gibi bütün mütekellim-i maalgayr sîgalarında bilâ-istisnâ dâhil edip kesretli cesedler ve bir tek rûh hükmünde şirket-i ma‘neviyemizin düstûrlarıyla çalışan; ve sizin sıkıntınız ile, sizden ziyâde alâkadâr olan; ve şahs-ı ma‘nevînizden himmet ve meded ve sebât ve metânet ve şefkat bekleyen kardeşiniz.3
3- Kendisi ahirete gitse de geride kalan Nur Talebeleri’nin işledikleri bütün güzel amellerden manen istifade eder. Hasenet defteri kapanmaz.
4- Risal-i Nur'un Şahsı Manevisine katılan kimselerde ihlas kökleşir. Riya, ucub, fahr, benlik ve enaniyet yok olur. Rabbimizin istediği hakikî güzel ahlak hasıl olur.
Risâle-i Nûr şâkirdleri, ene'yi, nahnü'ye tebdîl ettikleri, yani enâniyeti bırakıp, Risâle-i Nûr dâiresinin şahs-ı ma‘nevîsinin hesabına çalışması, ‘ben' yerine ‘biz' demeleri; ve ehl-i tarîkatin ‘fenâfişşeyh’ ve ‘fenâfirresûl’ ve nefs-i emmâreyi öldürmek gibi riyâdan kurtaran vâsıtaların bu zamanda birisi de ‘fenâfilihvân’, yani şahsiyetini kardeşlerinin şahs-ı ma‘nevîsi içinde eritip öyle davrandığı için, inşâallâh ehl-i hakîkatin riyâdan kurtulmaları gibi, bu sır ile onlar da kurtulurlar.4
5- Şahs-ı maneviye olan intisabından dolayı yaptığı dini hizmetler hususi kalmayıp umumileşir. Tek başına iken yapacağı en büyük hizmetler bile zayıf kalacak iken, cemaatle beraber yaptığı en ufak bir hizmetin dahi İslam âlemine çok büyük faydaları dokunabilir.
Risâle-i Nûr’da isbat edilmiş ki, bu zaman, cemâat zamanıdır. Şahs-ı ma‘nevî hükmeder. Eski zamanda dalâlet bir şahıstan geldiği için, karşısına bir dâhî-i hidâyet çıkardı. Şimdi cemâat şeklinde bir şahs-ı ma‘nevî olmasından, karşısında ancak bir şahs-ı ma‘nevî mukābele edebilir.5
Ayrıca Bakınız:
Şahsı Maneviden İstifade Şartları
Şahs-ı Manevî ve Diğer Cemaatler
Bediüzzaman, Kastamonu, Hayrat Neşriyat, Isparta 2015, s. 120
Bediüzzaman, Kastamonu, Hayrat Neşriyat, Isparta 2015, s. 25
Bediüzzaman, Şualar 2, Hayrat Neşriyat, Isparta 2015, s. 365
Bediüzzaman, Kastamonu, Hayrat Neşriyat, Isparta 2015, s. 235
Bediüzzaman, Şualar 2, Hayrat Neşriyat, Isparta 2015, s. 305
