Hatif denilen cinnilerin Peygamber Efendimizin (sav) hak peygamber oluşuyla alakalı olarak ne gibi işaretleri olmuştur? Risale-i Nur'da bu hususta misaller var mıdır? 

Bediüzzaman Hazretleri, 19. Mektup’un 16. İşaretinde bu meselenin iki misalini vermiştir. Bu iki misal şöyledir:

Birincisi

Zeyab İbnü’l-Hâris’e hâtif-i cinnî böyle bağırmış: 

يَا ذَيَابُ يَا ذَيَابُ اِسْمَعِ الْعَجَبَ الْعُجَابَ بُعِثَ مُحَمَّدٌ بِالْكِتَابِ يَدْعُو بِمَكَّةَ فَلَا يُجَابُ 

"Ey Zeyab, ey Zeyab! Acaibin en acibine kulak ver. Muhammed kitapla gönderildi; Mekke ahalisini çağırıyor, ama onu dinlemiyorlar."[1]

Bu ses hem Zeyab’ın hem de başkalarının İslam’a girmesine sebep olmuş.

İkincisi

Yine bir hâtif-i cinnî, Samia İbn-i Karret-il-Gatafaniye böyle bağırmış ve (duyanların) bazılarını imana getirmiştir. Cinnî şöyle demiş:

 جَٓاءَ الْحَقُّ فَسَطَعَ وَدُمِّرَ بَاطِلٌ فَانْقَمَعَ 

“Hak geldi, nur saçtı. Batıl ise, mahvoldu, kökü kazındı.”[2]

Bu hatiflerin beşaretleri (müjdeleri) ve haber vermeleri pek meşhurdur ve çoktur.[3]