Kur’ân okumak kastıyla Müslüman kimsenin bir harf dahi olsa, Hanefilerle Şafiîlerdeki muhtar (kabul görmüş) olan görüşe göre bir âyetten daha az bile olsa Kur’ân okuması haramdır.1
Şayet bu iş dua, sena, bir işin başlangıcı olmak veya birisine öğretmek, istiaze, zikir maksadıyla okunacak olursa o vakit haram olmaz. Mâlikî mezhebinde ise farklı iki görüş bulunmaktadır. Sonraki bazı Mâlikîler, bu iki görüşten âdet hâlindeki kadının eğitim öğretim amacıyla Mushaf’a dokunabileceği ve Kur’ân-ı Kerîm’i okuyabileceği içtihadını tercih etmişlerdir.2
Günümüzde Kur’ân eğitim ve öğretiminin aksamadan devam edebilmesi için Mâlikî mezhebinin bu görüşüyle amel edilebilir. Bununla birlikte Kur’ân eğitim ve öğretiminin çok değişik yol ve yöntemleri olduğu için âdet ve lohusalık dönemlerindeki kadınların, okuyan kimselere kulak vererek ya da kayıttan dinleyerek kulak eğitimi almaları ve âyetleri kelime kelime bölerek tashih-i hurufa ağırlık vermeleri de uygulanabilecek bir başka yöntemdir. Bu yöntem, ihtilaftan kaçınmak açısından daha ihtiyatlı olabilir 3
Vehbe Zuhayli, İslam Fıkhı Ansiklopedisi,Risale Yayınları, İstanbul 2010, c. 1, s.292.
Desuki, Haşiye, I, 174; Ezheri, Cevahir, I, 32; Uleyş, Şerhu Minah, I, 175
Heyet, Fetvalar, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, Ankara 2018, s. 102
