Böyle itikada zıt bir ifadenin olduğunu ne işittik ne de okuduğumuz metinlerde rastladık. Şayet böyle bir durumla karşılaşan olmuşsa da büyük ihtimalle doğru anlamlandıramamıştır.
Ancak şu bir gerçektir ki, asıl Arapça metnin mânâ derinliği, tercümeye tam olarak yansımamış olabilir. Bunu zaten Üstad Bediüzzaman Hazretleri de açıkça ifade etmiştir. Bu durum, Arapça’nın üstün belâgat ve ifade gücüyle ilgilidir.
Bu sebeple Üstad, ilgili tercümeyi ilk yapan kardeşinden sonra Hüsrev Efendi’ye vermiştir.
Hüsrev Üstadımız da metni dikkatle düzeltmiş, tashih etmiş ve Üstad’ın arzu ettiği şekle getirmiştir.
Ardından Bediüzzaman Hazretleri bu son hâlini tasdik ederek onaylamıştır. Elbette itikada dair bir yanlış veya galat, Bediüzzaman Hazretleri gibi derin ilim, ince anlayış ve keskin nazara sahip bir zatın onayından geçmezdi.
Ama denildiği gibi mâna cihetiyle bazı kayıplar tercümelerde olduğu gibi onda da olmuştur.
Geniş izahlar için bakınız;
Abdulmecid Nursî Efendi'nin Hayatı / İşarat’ül İ’caz'ın Türkçe'ye Tercümesi