Bu konuda Bediüzzaman Hazretlerinin bir eserini aşağıya alıyoruz:
Nev‘-i beşerin hayat-ı dünyeviyesinde en cem‘iyetli merkez ve en esaslı zenberek ve dünyevî saadet için bir cennet, bir melce’, bir tahassungâh ise aile hayatıdır. Ve herkesin hânesi, küçük bir dünyasıdır. Ve o hâne ve âile hayatının hayatı ve saadeti ise, samimi ve ciddî ve vefâdârâne hürmet ve hakîkî ve şefkatli ve fedâkârâne merhamet ile olabilir. Ve bu hakîkî hürmet ve samîmî merhamet ise, ebedî bir arkadaşlık ve dâimî bir refâkat ve sermedî bir beraberlik ve hadsiz bir zamanda ve hududsuz bir hayatta birbiriyle pederâne, ferzendâne, kardeşâne, arkadaşâne münâsebetlerin bulunması fikriyle ve akîdesiyle olabilir. Meselâ der: “Bu haremim, ebedî bir âlemde, ebedî bir hayatta, dâimî refîka-i hayatımdır. Şimdilik ihtiyâr ve çirkin olmuş ise de, zararı yok. Çünki, ebedî bir güzelliği var, gelecek. Ve böyle dâimî arkadaşlığın hatırı için her bir fedakârlığı ve merhameti yaparım” diyerek o ihtiyâre karısına, güzel bir hûri gibi muhabbetle, şefkatle ve merhametle mukābele edebilir. Yoksa kısacık bir-iki saat sûrî bir refâkatten sonra ebedî bir firâka ve mufârakate uğrayan arkadaşlık, elbette gayet sûrî ve muvakkat ve esassız, hayvan gibi bir rikkat-i cinsiye ma‘nâsında bir mecâzî merhamet ve sun‘î bir hürmet verebilir. Ve hayvanâtta olduğu gibi başka menfaatler ve sâir gâlib hisler, o hürmet ve merhameti mağlûb edip o dünya cennetini cehenneme çevirir.1
İnsanlık açısından dünya hayatının en önemli merkezi ve dünya saadetinin bir cenneti aile hayatıdır. Herkesin evi kendisi için küçük bir dünyadır. O yuvadaki mutluluğun devamı ancak samimi bir hürmetle ve hakiki, vefalı bir merhametle sağlanabilir. Ama bu hürmet ve merhamet geçici duygulara dayanırsa çabuk yok olur. Vefalı, hakiki hürmet ve merhamet ancak birlikte ebedi yaşamak fikriyle aile bireyleri arasında kalıcı olarak temin edilebilir. Bu da öldükten sonra dirilme yani haşir inancının toplumun en küçük birimi olan ailede ne kadar lüzumlu olduğunu gösterir. Buna en güzel misal, Cennet’te ebedi beraber olmak fikriyle evli eşlerin yaşlanmalarına rağmen, birbirlerine olan sevgi ve saygılarının artmasıdır. Çünkü hayat arkadaşını sadece fani dünyada geçici bir yoldaş olarak görmez. Demek ahiret inancı, aile bireylerini birbirine çok daha samimi olarak bağlar ve gerçek aile mutluluğunu temin eder.
Bahtiyardır o adam ki; refîka-i ebediyesini kaybetmemek için sâliha zevcesini taklîd eder, o da sâlih olur. Hem bahtiyardır o kadın ki; kocasını mütedeyyin görür, ebedî dostunu ve arkadaşını kaybetmemek için, o da tam mütedeyyin olur, saadet-i dünyeviyesi içinde saadet-i uhreviyesini kazanır.2
Bahtiyardır o adam ki; hayat arkadaşını Cennet’te de kaybetmemek için, dünyada sâliha zevcesinin güzel hâllerine uyar, onu taklit eder ve kendisi de salih olur.
Hem bahtiyardır o kadın ki; kocasını mütedeyyin görür, ebedî dostunu ve yoldaşını Cennet’te kaybetmemek için, o da tam mütedeyyin olur. Böylece saadet-i dünyeviyesi içinde saadet-i uhreviyesini dahi kazanır. Zira hakikî ve daimî saadet, ancak ebedî hayatta beraber olmaya bağlıdır.
Ayrıca Linkte bulunan yazıyı okuyunuz:
https://risale.online/soru-cevap/islami-model-bir-aile-yapisi
Şualar, 2015 Hayrât Neşriyat s.182-183
Hanımlar Rehberi ,2015 Hayrât Neşriyat s7