Sekizinci Lema’da geçen şu cümleleri izah eder misiniz?

اَنَا لِمُر۪يد۪ي حَافِظًا مَا يَخَافُهُ ٭ وَاَحْرُسُهُ ف۪ي كُلِّ شَرٍّ وَفِتْنَةٍ

“Ben müridimi korktuğu her şeyden muhafaza ederim. Onu her kötülük ve fitneden korurum.’’

İlm-i cifr ile ma‘nâsı:

“On dördüncü asırda ‘el-Kürdî’ lakabıyla yâd edilen ‘Molla Saîd’ benim mürîdimdir. O fitne ve belâ asrının her şer ve fitnesinden Allah’ın izniyle ve havl ve kuvvetiyle onun muhâfızıyım.” Evet, Hürriyet­ten yirmi-otuz sene sonraya kadar yirmi fitne-i azîme içinde, fevkalâde bir sûrette Gavs’ın o mürîdi mahfûz kalmıştır. Korktuğu şer ve mehâlikten bir hıfz-ı gaybî ile fevkalme’mûl kurtulmuştur.[1]

Bu beytin cifir ilmine göre manası şöyledir: “Hicrî 14. asırda ‘el-Kürdî’ lakabıyla anılan ‘Molla Said’ benim müridimdir. O fitne ve belaların çok olduğu asırda her şer ve tehlikeden Allah’ın izniyle ve yardımıyla O’nun koruyucusuyum.”

Bediüzzaman Hazretleri; Abdulkadir Geylani Hazretlerinin dediği gibi, çileli ve meşakkatli bir hayat sürmüştür. Bu dönemde çok büyük fitnelere, sıkıntılara ve su-i kastlara maruz kalmıştır.  Birinci Dünya Savaşı’nda ölüm tehlikesi atlatmış, Ruslara esir düşmüş, Anadolu’nun farklı vilâyetlerine sürgün edilmiş, defalarca zehirlenmiş, mahkemelerde yargılanmış, hapislere atılmış, türlü baskı ve propagandalarla yıpratılmaya çalışılmış ve daha nice zulümlerle eza ve cefalar çekmiştir.  Lakin tüm bu tuzaklara ve hücumlara rağmen gizli gaybî bir el tarafından sürekli olarak korunmuş ve muhafaza edilmiştir.

O günkü kahraman Nur talebeleri, Hz. Üstad’ın bu hususi koruma altındaki halini hayretle görmekte ve Allah’a şükrederek bu hakikati itiraf etmektedirler. Abdulkadir Geylani Hazretlerinin bu noktada verdiği teminatı ve güvenceyi de doğrulamaktadırlar.