Rabıta-ı mevt nedir?

Kişinin kendi ölümünü düşünmesi demektir. Yani kendini şu anda ölüyor farz edip, ölüm anını ve sonrasını (ruhunun çekilmesi, cenazesinin yıkanması, kefenlenip tabuta konulması, kabre konması ve sual meleklerine hesap vermesi vs.) düşünüp, ölümün her anını tefekkür etmesidir.    Peygamber Efendimiz (sav): “Bütün dünyevi lezzetleri acılaştıran ölümü, çokça hatırlayın!” Hadis-i şerifiyle ölümü çok düşünmeyi tavsiye etmektedir.

Bu rabıtanın iki türlü yapılış şekli vardır ki biri yukarıdaki şeklidir. Diğeriyse; bir gün muhakkak öleceğim ve her geçen gün ölüme doğru biraz daha yaklaşıyorum diye düşünerek ölüme karşı her an hazırlıklı olmaktır ki bunun etkisi öncekinden fazladır; çünkü diğeri geçici bir süre için insanda etkisini gösterir fakat ikincisi insanı sürekli dikkatli ve hazırlıklı tutar. (Bkz. Lem’alar, 21. Lem’a İhlas Risalesi)