İslamiyet’in ilk yıllarında Müslümanlar, gerek ehl-i kitap ve gerek müşrik olan kimselerle kız alıp verirlerdi. Müslüman birinin müşrik biriyle evlenmesini yasaklayan ayet (Bakara, 2/221) hicretten sonra nazil olmuştur.[1]
Peygamber Efendimiz (a.s.m) de kızlarını Ebû Leheb’in oğullarıyla (Uteybe ve Utbe) İslamiyet’ten önce nikahlamıştır (bugünkü deyimle nişanlamıştır). Ancak daha evlilik gerçekleşmeden Peygamber Efendimize (a.s.m) vahiy gelmiş ve İslamiyet’i tebliğe başlamıştır. Bu sürede kendisine en büyük düşmanlığı yapanların başında Ebû Leheb gelmiştir. Rabbimiz O’nun hakkında tebbet süresini indirince O da oğullarına nişanlarını geri çevirmeleri için karısıyla beraber baskı yapmış, oğulları da nişanlarını bozmuşlardır.[2]
[1] Bunun için bkz: Elmalılı Hamdi Yazır, Hak Dini Ku’ran Dili, 2. Baskı (İstanbul: Huzur Yayın-Dağıtım, 2005), 2: 151-156.
[2]Bunun için bkz: M.Âsım Köksal, İslam Tarihi, c:1, s: 329; Ali Himmet Berki-Osman Keskioğlu, Hâtemü’l-Enbiyâ Hazreti Muhammed ve Hayâtı, 27. Baskı (Ankara: DİB Yayınlar, 2013), 51.