Anne ve babasını kaybetmiş birisini nasıl teselli edebilirim?

Öncelikle ölüm hangi şartlarda gerçekleşirse gerçekleşsin sevdiğini kaybeden bir insanın üzülmesini normal karşılamalıdır. Üzüntü, ölüme verilen doğal ve sağlıklı bir tepkidir, kaybınızı kabullenmenize de yardımcı olur. Ölüm duygusu insanı şaşkınlık içinde bırakabilir. Sevdiğinizin ölümü her zaman acı verici bir olaydır. Önemli olan böyle durumlarda yakınlarını kaybedenleri yalnız bırakmamak, varlığımızla acılarını hafifletmek varsa ihtiyaçlarını gidermeye çalışmak yapacağımız en güzel teselli olacaktır. Çünkü bu durumda insanlar etraflarında dostlarını görmek isteyip acılarını paylaşarak hafifletmek isterler.Zira acılar paylaşıldıkça azalır.

Bununla birlikte ölümün bir son, bir yok oluş, sürekli bir ayrılık olmadığını, geçici bir ayrılık olduğunun vurgusu yapılmalıdır. Allah’ın bütün sevgili kullarının da aynı sonu paylaştığı anlatılmalıdır. Şimdiye kadar bütün ecdadımızın yurdunun ahiret olduğu söylenmelidir. Ebedi hayatlarında saadete nail olacakları ümidi verilmelidir.

Önemli tesellilerden birisi de bizim anne ve babamız için hayatımız boyunca yapabileceğimiz birçok şeyin olduğunu (Salih bir evlat olmak, dua etmek, hayırlar yapmak, sadaka vermek ve her türlü güzel davranışlarda bulunmak gibi) ve bu konuda ciddi çalışmamız gerektiğini hatırlatmamızda fayda vardır.

Özellikle peygamberimizin başta validemiz olan Hz. Hatice’yi(ra) kaybettiğinde, koruyucusu olan amcası Ebu Talib’i kaybettiğinde, oğlu İbrahim’i kaybettiğinde, amcası Hz. Hamza’yı(ra) kaybettiğinde gösterdiği tavırları anlatarak İslami bir ölçü içinde tepki vermesine yardımcı olmalıyız.

Kur’an-ı Kerimde ve hadis-i şeriflerde Allah’ın ve  peygamberimizin (sav) ölenler hakkındaki müjdeleri anlatılarak mahzun gönlü bir parça rahatlatılabilir.