Bu cümlenin manasını Üstad, bahsi geçtiği Sünnet-i Seniye Risalesi’nde şöyle izah ediyor:

“Eğer bütün mevcudat (varlıklar) seni bırakıp fena (fânîlik) yolunda ademe (yokluğa) giderse, eğer zîhayatlar (canlılar) senden müfarakat edip (ayrılıp) ölüm yolunda koşarsa, eğer insanlar seni terkedip mezaristana girerse, … merak etme! De ki: Cenab-ı Hak bana kâfidir. Madem o var, herşey var. Ve o halde, o gidenler ademe gitmediler. Onun başka memleketine gidiyorlar.”

Kastedilen mana, Allah’ın varlığına inanan bir mümin hiçbir şeyini kaybetmez. Yaratılan her şey O’nun tarafından varlık âleminde korunurlar. Hiçbir şey gerçekten yok olmaz. Öyleyse Allah’ı bulan bir insanın geçici ayrılıklardan dehşete kapılmaması gerekir.