Kerametin izharı, zaruret olmadan niçin zarardır?

Evliyalık mesleğinde ilerlerken daha tam kemale ermeden, yani benlik ve nfis tamamen terbiye olmadan dahi bazı kerametler olabilmektedir. Üstad Bediüzzaman bunun nefis terbiyesinde yaşanan zorlukları aşmak için bir teşvik olduğunu ifade eder. Kişi gördüğü bu kerametle Rabbi'nin kendisine olan ihsanını ve teşvikini hisseder ve gayrete gelir.

Fakat böyle bir kerameti başkasına açıkça göstermek ise tehlikelidir. Çünkü nefis tam ölmediği için, bundan gururlanmak ve manen alçalmasına sebeb olmak ihtimali var.

Fakat bu anlatılanlar nefsinin benlik ve gururunu tamamen öldürmüş büyük evliyalar için söz konusu olmaz. Çünkü onların nefsi tamamen Allah rızasını düşünen mutmain bir nefis olmuştur. Hiç bir şeyi gurura vesile yapmaz. Bu yüksek zatlar, Allah'ın izni olursa kerametlerini açıkça gösterirler, izni olmadığında da gizlerler.