“Bir kimse kendi babası olmadığını kesinlikle bildiği birinin soyundan geldiğini ileri sürerse, ona Cennet haramdır.”

(Buhârî, Ferâiz 29; Müslim, Îmân 114, 115. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Sünnet 109-110; İbni Mâce, Hudûd 36)

Hadisini nasıl anlamalıyız? Hadisten yola çıkarak başkasına baba dediğinizde günah mı işlemiz oluruz?

Hadis-i Şerifte kastedilen mana: Öz babası olmadığı halde bir kimseyi öz babası yerine koymak demektir ki bununla nesebini de inkâr etmiş olur.

Nesebini inkâr etmek ya da nesepten olan birisini dışlamak İslâmiyetin kabul etmediği bir davranıştır.

Ancak Kayın Peder, eşi ile arasında bir nesep bağı oluşturduğundan ona baba demek bu manada olmadığından yukarıda bahse konu olan Hadis-i Şerifteki ihtar yerine geçmez.

Bir insan kendi nesebini şu sebeplerden dolayı inkâr edebiliyor: Babasının konumu veya durumu iyi değildir, bu durumun kendisini küçük düşüreceği zannıyla, aşağılık veya yükseklik kompleksi ile birlikte ya inkâr eder ya da kendine uygun birisinin evladı olduğunu söyler-ki zaman zaman bu şekilde gazete haberleri ile gündeme gelen manşetler maalesef olmuştur.

Bir de miras meselesi yüzünden nesebin inkârı gündeme gelmektedir. Asr-ı Saadetten evvel, Cahiliye devrinde bir kimse başkasının çocuğunu evlât edinerek bütün mirasını ona bırakabilirdi. Bu durumda da öz çocuklar mirastan bir şey almaz ve mağdur olurlardı. İşte bu haksızlığın ortadan kalkması için, Kur'ân-ı Kerîm “Allah, evlâtlıklarınızı öz oğullarınız olarak tanımadı” (Ahzâb, 4) ayetiyle bu tür haksızlıkları da tamamen ortadan kaldırdı.

Ayrıca Linkte Bulunan yazıları da okumanızı tavsiye ediyoruz...

https://risale.online/soru-cevap/kayinpedere-baba-demek

https://risale.online/soru-cevap/ana-baba-hakkina-dair-ayet