Dua, bir ibadettir ve kulluğun özüdür. İnsanın aczini idrak ettiğinin ifadesidir. Onu Rabbine yaklaştırır ve kıymetini arttırır. Nitekim Cenab-ı Hak, ayet-i kerimede: “Duanız olmasa ne ehemmiyetiniz var.”1 buyurmaktadır.
Dua hakkında detaylı bilgi için lütfen bakınız:
https://risale.online/soru-cevap/dua-ve-cesitleri
Müminler arasında ki kardeşliğe ve muhabbete son derece ehemmiyet veren yüce dinimiz İslam, hayatın her sahasına bu esası nakşetmiştir. Nitekim duada da bu kardeşlik hakikatini yüceltmiştir. Sevgili Peygamberimiz (sav): “Bir Müslümanın, diğer bir Müslüman kardeşine gıyabında yaptığı dua kabul olunur. O esnada başının üstünde vazifeli bir melek bulunur. Müslüman kardeşine dua ettikçe, vazifeli melek de: “Amin, aynısı sana da verilsin”2 buyurarak müminlerin birbirleri gıyabında dua etmesinin faziletine vurgu yapmıştır.
Başka bir hadisinde umreye gitmek için kendisinden izin isteyen Hz. Ömer’e (r.a): “Ey kardeşim! Duana bizi de ortak et, bizi unutma!”3 Diyerek mübarek makamları ziyarete giden din kardeşinden kendisi ve ümmeti için dua talebinde bulunmuştur. Dolayısıyla bir Müslümanın din kardeşleri için dua etmesi makbul dualar arasındadır.
Aynı zamanda bir dua kitabı olan Kur’ân-ı Kerîm’de Rabbimiz;
“Ey mü'minler! Şöyle duâ ediniz:“Rabbimiz! Eğer unutursak veya hatâ edersek, bizi mes'ûl tutma! Rabbimiz! Bizden öncekilere onu yüklediğin gibi, bize de ağır bir yük yükleme! Rabbimiz! Kendisine (dayanabilmek için) takatimiz olmayan şeyi de bize yükleme! Hem bizi affeyle! Ve bizi bağışla! Hem bize merhamet buyur! Sen bizim Mevlâmızsın; artık kâfirler topluluğuna karşı bize yardım eyle!”4 Buyurarak dualarımızı umumi ve geniş bir şekilde yapmamızı öğretmektedir.
Yine başka bir ayet-i kerimede: “ Onlardan (Muhâcirlerle Ensâr'dan) sonra gelenler ise derler ki: “Rabbimiz! Bize ve îmân (ciheti) ile bizi geçmiş olan kardeşlerimize mağfiret eyle! Kalblerimizde îmân edenlere karşı bir kin bırakma! Rabbimiz! Şübhesiz ki sen, Raûf (çok şefkat eden)sin, Rahîm (çok merhamet eden)sin!”5Buyurmuştur.
Dolayısıyla bir müminin duasını hem geniş tutması hem de aile efradı başta olmak üzere bütün müminlere duasında yer vermesi makbul ve faziletli bir ibadettir.
Furkan, 25/77
Müslim, Zikir ve Dua, 88
Tirmizi, Deavat,110
Bakara, 2/286
Haşr, 59/10